Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |     drgającym świetle gazu, nabrał jakiegoś fantastycznego życia, stary
 2  I,5 |          nie zanosi, a oświadczyny jakiegoś amerykańskiego milionera
 3  I,5 |      Izabeli przybrały nowy wyraz- jakiegoś nadziemskiego zamyślenia.
 4  I,7 |       obojętność? Gdyby można było jakiegoś człowieka nagle przerzucić
 5  I,9 |     opuściły je dusze i uciekły do jakiegoś lepszego świata.~"Rozumiem
 6  I,9 |         zaśmiewały się z opowiadań jakiegoś wykwintnego młodzieńca.~"
 7  I,9 |         druga, okryta hańbą, wobec jakiegoś wyższego trybunału może
 8  I,9 | opowiedziała tak cyniczną historię jakiegoś sporu z gospodynią, że słuchając
 9  I,10|       których jeden odnosił się do jakiegoś Modzelewskiego, kupca w
10  I,10|           brzydki; musimy mu dodać jakiegoś głupiego a przystojnego
11  I,11| Pomarańczarnia...~Potem doszedł do jakiegoś mostka, odpoczął i oparłszy
12  I,14|        stał jej przed oczyma obraz jakiegoś francuskiego malarza przedstawiający
13  I,15|   upokorzenie śmiać się z triumfów jakiegoś byka albo gąsiora, a jednocześnie
14  I,17|          otarła łzy i wyszła pełna jakiegoś uroczystego zdziwienia. ~"
15  I,17|       dawać inicjatywy do gubienia jakiegoś zapewne biedaka, który zabija
16  I,18|           śniło mu się, że w oknie jakiegoś wielkiego domu widzi pannę
17  I,18|          tej chwili pada w objęcia jakiegoś jegomości, który używa bardzo
18  I,19|       trwogą na ojca; obawiała się jakiegoś wybuchu. Ale pan Tomasz
19 II,1 |        zaczęła uczyć się muzyki od jakiegoś starego profesora, ażeby -
20 II,3 |      Warszawy biegła na zobaczenie jakiegoś wypadku; ulica jest tak
21 II,4 |             gdy Palmieri, uśpiwszy jakiegoś wątłego młodzieńca, owinął
22 II,6 |       następnie, chce pani znaleźć jakiegoś nowego i nietuzinkowego
23 II,7 |      dobrze, brać lekcje śpiewu od jakiegoś Włocha, który nie czyści
24 II,10|            flądra przysyła do mnie jakiegoś draba z wymówieniem komornego.
25 II,10|            lalkę skończy się aktem jakiegoś ogólnego samobójstwa, przy
26 II,11|   Napoleonek pojechał na wojnę, do jakiegoś Natalu do Afryki.~Trudna
27 II,14|         łańcuch, zobaczyła w sieni jakiegoś bardzo dystyngowanego jegomościa
28 II,14|     służący zameldował Wokulskiemu jakiegoś pana, który koniecznie chce
29 II,15|           gdy ocknął się, zobaczył jakiegoś człowieka, który siedział
30 II,19|           z racji, ażeby lękał się jakiegoś nieszczęścia, ale - ot tak
31 II,19|         znajdował się na drodze do jakiegoś moralnego bankructwa.~"Tyle