Tom, Rozdzial
1 I,6 | i właśnie o tym miałam zamiar pisać poprzednio, nie o
2 I,6 | ale wielką damą, która ma zamiar kogoś ze służby osądzić,
3 I,7 | laską tak mocno, jakby miał zamiar kupić całą japońszczyznę.~
4 I,10| więc zdawało mi się, że mój zamiar zrobi mu wielką przyjemność.
5 I,11| pannę Izabelę... Może ma zamiar odstraszyć mnie od niej?...
6 I,13| nogami ruchy, jakby miał zamiar wsiąść i przejechać się
7 I,15| co gorsze - posądzić o zamiar robienia im łaski!..." Jednakże
8 I,17| Tak. ~- I gdzież pani ma zamiar umieścić się? ~- Może by
9 I,17| siebie. ~Baron istotnie miał zamiar wyjechać na wieś i nie był
10 I,19| ojcem do Paryża?.. ~- Mamy zamiar. ~- Proszę cię, Belu - upominała
11 I,19| uśmiecha to, że kuzyn ma zamiar sprawdzać swoje etnograficzne
12 II,2 | huśtając się w tył, jakby miał zamiar rzucić się z trzeciego piętra. -
13 II,5 | rzekł, że to on właśnie miał zamiar ofiarować mu wygodne miejsce,
14 II,5 | szanownej prezesowej miałem zamiar fatygować pana w Paryżu... ~-
15 II,6 | nim kiedyś, kiedym miała zamiar stać się męczennicą małżeństwa.
16 II,7 | pan tylko meteorologię ma zamiar wykładać? - spytała pani
17 II,10| ogląda się, jakby miała zamiar kupić parę japońskich wazonów,
18 II,10| zrobiła taką minę, jakby miała zamiar przeżegnać się i zmówić
19 II,11| wyglądał tak, jakby miał zamiar albo nasz sklep kupić (co
20 II,12| natychmiast wykonując swój zamiar.~- Proszę nie całować w
21 II,13| a pani Rzeżuchowska ma zamiar wydać dla niego raut.~-
22 II,15| umorzony a on, Maruszewicz, ma zamiar poprawić się.~- Czuję -
23 II,15| wpadło w obce ręce. Miał zamiar kupić pod Warszawą mały
24 II,17| serdecznie.~"On, widzę, ma zamiar wszystko odziedziczyć po
25 II,17| jakby pan naprawdę miał zamiar nas opuścić...~- Czy książę
26 II,17| począł zarysowywać się jakiś zamiar; lecz im dokładniej pojmował
27 II,17| panem i Belą. Jeżeli mi się zamiar uda, niech pan spali, jeżeli
28 II,19| Wyjechał do Odessy, stamtąd ma zamiar udać się do Indyj, z Indyj
29 II,19| Rzecki. - Iluż ludzi ma zamiar zgubić ta kobieta?... Bo,
30 II,19| Szuman. - Cóż to, czy ma zamiar nawet Pana Boga kokietować,
|