Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |           na schodach, gdy doktór wybiegł za nim i zawołał wychylając
 2  I,8 |           brody. Tylko pan Ignacy wybiegł naprzeciw pryncypała.~-
 3  I,8 |          na krzesło.~Do przybysza wybiegł Mraczewski i uśmiechając
 4  I,8 | Serdecznie dziękuję...Adieu!...~I wybiegł ze sklepu, wracając się
 5  I,8 |         patrząc na Wokulskiego.~I wybiegł na ulicę. Mraczewski skamieniał
 6  I,11|           która z pań zachoruje?"~Wybiegł na ulicę i błąkając się
 7  I,12|     adwokat z uśmiechem.~Wokulski wybiegł z domu adwokata i wsiadłszy
 8  I,12|       guzikami przy kurtce, który wybiegł na podwórze po miotłę i
 9  I,12|          z sąsiedniego przedziału wybiegł mocno zarumieniony chłopak
10  I,13|        dał pięć rubli.~Pan Ignacy wybiegł tymczasem na parę minut
11  I,15|    zaproszenie na obiad, Wokulski wybiegł ze sklepu na ulicę. Ciasny
12  I,18|           rzuciwszy na stół rubla wybiegł z restauracji. ~Dopiero
13  I,19|          domu!... - I śmiejąc się wybiegł z gabinetu. ~"Do diabła! -
14 II,2 |           panu najosobliwszych...~Wybiegł z saloniku i wtykając głowę
15 II,2 |        nami drzwi, lecz za chwilę wybiegł na schody i zawołał: ~-
16 II,3 |         sali było mu ciasno, więc wybiegł przed hotel utopić się w
17 II,4 |             odparł Geist i szybko wybiegł z pokoju. Po chwili ukazał
18 II,4 |          jest chyba - śmierć..." ~Wybiegł z hotelu na ulicę, wpadł
19 II,4 |            trzeci... Wreszcie sam wybiegł na korytarz wołając: ~-
20 II,5 |         na odpowiedź. Szczęściem, wybiegł w tej chwili posługacz stacyjny
21 II,7 |  Tymczasem Wokulski nie tylko nie wybiegł na jej spotkanie, ale pojechał
22 II,12|           pożegnawszy towarzystwo wybiegł na ulicę.~"Nie rozumiem
23 II,15|           nie dosłyszał jej, więc wybiegł Wokulski i wprowadził go
24 II,17|         ucałował go w obie ręce i wybiegł z pokoju.~Mniej więcej to
25 II,17|    chemicznych i tego samego dnia wybiegł na miasto, ażeby kupić retort,
26 II,17|         srebrną czterdziestówkę i wybiegł do niego.~- Idę do ciebie -
27 II,17|         pani czeka w powozie.~Gdy wybiegł na ulicę, pani Wąsowska
28 II,19|         Nagle schwycił kapelusz i wybiegł z pokoju mrucząc:~- Wariaty!...
29 II,19|              krzyknął pan Ignacy. Wybiegł ze sklepu i starannie zamknął
30 II,19|        pana....~Nagle cofnął się, wybiegł do sieni i zaczął pukać