Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |         całe miesiące kładła się spać o ósmej rano, a jadała obiad
 2  I,9 |      pewność, że dziś położy się spać o dziesiątej i jutro, gdyby
 3  I,10|       dodał:~- Twardo i trzęsie, spać nie można.~Wspólna podróż
 4  I,10|         kładźcie się, do diabła, spać, bo inaczej ani Kossuth,
 5  I,10|       kiedy wstając i kładąc się spać pytam: "Co on robi? po co
 6  I,10|          podoba...~- No, idź pan spać - rzekłem.~- Właśnie, że
 7  I,10|            Właśnie, że nie pójdę spać... Pójdę do moich przyjaciół...
 8  I,10|      poszedł do siebie.~Całą noc spać nie mogłem. Takie straszne
 9  I,12|        stał przy drzwiach.~- Idź spać - rzekł.~- Zaraz pójdę,
10  I,13|         i o drugiej, ażeby szedł spać, gdyż z rana zbudzi go o
11  I,17|      poły..." ~- Proszę cię, idź spać - przerwał mu Wokulski. ~-
12  I,18|       wróciwszy do domu wcześnie spać się położył. ~"Jutro - mówił
13  I,19|        wbrew zwyczajowi, poszedł spać, a panna Izabela wezwała
14 II,3 |     mieście? ~- Nie. Teraz pójdę spać. ~- No, to i dobrze. Chodźże
15 II,5 |          miejsce, gdzie by można spać, pracować albo rozmawiać
16 II,5 |       panu sen... ~- Nie, panie, spać nie mam zamiaru i miło mi
17 II,6 |         kolacji prezesowa poszła spać, a pani Wąsowska zaproponowała
18 II,6 |          rachunki, potem idziesz spać, ale przed spaniem mówisz
19 II,9 |      myślałem nawet, że całą noc spać nie będę. Alem jakoś zasnął.
20 II,10|             ale pani Stawka może spać spokojnie; sprawę ma jasną
21 II,11|      rękę.~- Daj - rzekł - i idź spać.~Służący wyszedł. Stach
22 II,11|       czekać. Idźmy, bo te panie spać się pokładą.~Wokulski złożył
23 II,11|            Ale...~- Mamo, ja już spać chcę - odezwała się Helunia.~
24 II,11|       płomyki gazowe. Trzeba iść spać.~Chcąc złapać sanki przeszedłem
25 II,17|          ale rozebrał się i legł spać.~Spał do piątej po południu,
26 II,17|      około północy znowu poszedł spać.~Na drugi dzień odwiedził
27 II,17|  Ochockiego Wokulski położył się spać. Doznał dziś tylu silnych
28 II,17| adwokatem i rejentem.~Kładąc się spać pomyślał:~"Czy tylko ja
29 II,19|    Następnie kazał służącemu iść spać, miał bowiem zwyczaj własnoręcznie
30 II,19|     mruknął.~Pan Ignacy nie mógł spać całą noc. A ponieważ jego