Tom, Rozdzial
1 I,9 | właśnie osoba, która pragnie poznać się z panem.~W pierwszym
2 I,9 | która koniecznie chce pana poznać. Jest panem bardzo zajęta -
3 I,9 | machinalnie.~- Musimy się lepiej poznać, panie Wokulski - mówił
4 I,9 | do niej przyjąć... Musimy poznać się bliżej... - A widząc,
5 I,11| Dawno już chciałem poznać się z panem i porozmawiać -
6 I,13| koniecznie życzy sobie bliżej poznać Pana. Wola kobiety jest
7 I,14| jeszcze na wyścigach nie mogły poznać panny Izabeli, przyszły
8 I,14| na obiad... Chciałabym go poznać bliżej.~- Właśnie od kilku
9 I,15| Izabela chce się ze mną poznać... Ależ oczywiście dają
10 I,18| w którym nie mogłaby już poznać go nawet pani Krzeszowska. ~
11 II,1 | drugi dzień nie mogłem go poznać: w starcu ocknął się mój
12 II,2 | tam... Zapewne chce pan poznać bilans tej kamienicy? -
13 II,2 | i koniecznie zapragnąłem poznać lokatorów tej dziwnej kamienicy. ~
14 II,3 | teatry nie dlatego, ażeby coś poznać, ale żeby zagłuszyć wspomnienia. ~
15 II,3 | zbliżeniu się do niej. Mógłby ją poznać i albo wytrzeźwiałby, albo
16 II,4 | kupiłem dom Łęckich, ażeby poznać w nim tę drugą?... Nic mnie
17 II,8 | Tym słówkiem dała mi pani poznać, że w jej przekonaniu nie
18 II,8 | powiedzcież mi - mówi kowal - jak poznać, że człowieka strach zdejmuje?... ~-
19 II,8 | czy później każda zechce poznać prawdziwego człowieka. A
20 II,9 | ażeby z okien jej mieszkania poznać obyczaje Maruszewicza, który
21 II,11| nią działo... Ja, matka, poznać jej nie mogłam...~- Więc -
22 II,12| wyrobić posadę, albo pragnie poznać się z Wokulskim dla jakichś
23 II,13| bardziej że musiałem nie poznać się na jego grze..."~Wstyd
24 II,15| no, a zapewne rada by poznać ciebie... Możesz jechać
25 II,17| taką nie trafisz. A chcesz poznać normę?..: więc rozejrzyj
26 II,17| Jak można było od razu nie poznać się na tej kobiecie i zrobić
27 II,17| Owszem, ale muszę je pierwej poznać.~- Doprawdy?... - zawołała
28 II,17| jej domu i tam miał honor poznać panią?... Jak by pani nazwała
29 II,17| strony nie dałeś się pan poznać Beli...~Wokulski osłupiał.
30 II,19| a oczy mu błyszczały.~- Poznać go łatwo. Był to jednym
|