Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           na ciotkę.~- No, oddajcie pierwej chłopca do terminu, a potem...
 2  I,9 |           Jakie to sztuczne?~- Zmów pierwej paciorek.~- Kiedy nie pamiętam,
 3  I,9 |            pan im odpowiedziałeś?~- Pierwej chciałem porozumieć się
 4  I,10|           umarł, a i ona także, ale pierwej. Zostawili ci trochę gratów
 5  I,17|   Pomarańczarni, tą samą ścieżką co pierwej, upatrując na miałkim piasku
 6  I,18|          wyszedł ze sklepu kazawszy pierwej odnieść aktorowi Rossiemu
 7 II,2 |       bowiem słuchać cudzych opinii pierwej, nim zobaczę na własne oczy.
 8 II,2 |          wygnać!... Wygnajcież stąd pierwej mój ból, moją tęsknotę,
 9 II,3 |            się w ulicznym gwarze. ~"Pierwej szedłem na lewo - myślał -
10 II,3 |   Wokulskiego nowe prądy, o których pierwej nie myślał albo myślał niedokładnie.
11 II,4 |              że połączymy się... ~- Pierwej pokaż pan, coś przyniósł -
12 II,4 |   czworakach jak pies, odepchnąwszy pierwej czterech silnych mężczyzn,
13 II,6 |           Ach, Boże! zaraz z czego? Pierwej niech pan odpowie na moje
14 II,6 |          spokoju i odeszłabym. ~Ale pierwej wpiłaby mu się pani w serce
15 II,8 |             w tym samym porządku co pierwej. Otuliwszy Ewelinę szalami
16 II,8 | przynajmniej nie każda... Musiałaby pierwej znudzić się miłostkami,
17 II,9 |           da, i uciekaj za granicę, pierwej, nim sprawiedliwość ludzka
18 II,9 |          kupi kamienicę Stacha, ale pierwej użyje wszelkich środków,
19 II,11|       jeszcze rzeczywistą siłą. Ale pierwej, znając jego słabość dla
20 II,12|          panu Rzeckiemu, wysunąwszy pierwej dolną wargę:~- Maruszewicz
21 II,13|        człeku, dziesiątczynę, to ją pierwej ze trzy razy obejrzy...
22 II,14|          towarzystwa, powiedziawszy pierwej Maruszewiczowi, który ogłosił
23 II,14|      wzburzony:~- Mógłbym wprawdzie pierwej zabić pana, który jesteś
24 II,16|          bym jechał...~Muszę jednak pierwej trochę sił nabrać. Wciąż
25 II,17|              ja mówię.- Bodajem był pierwej oślepł, nimem na cię spojrzał;
26 II,17|           Starskiemu wymieniwszy mu pierwej listę osób, którym zrujnował
27 II,17|          choćbym je miał, musiałbym pierwej przekonać się, co to jest
28 II,17|                Owszem, ale muszę je pierwej poznać.~- Doprawdy?... -
29 II,17|             łeb strzelić zapisawszy pierwej żonie majątek.~Pani Wąsowska
30 II,19|             miesięcy i naprawdę nie pierwej uspokoiłem się, ażem...