Tom,  Rozdzial

 1  I,10|          i dla chrześcijan, i dla Żydów. Trzeba przecie z kimś żyć.
 2  I,11|          Nie znajdował się w ręku Żydów - wtrącił półgłosem ktoś
 3  I,11|        Pan Wokulski sam wprowadza Żydów do handlu - bryznął oponent
 4  I,12|        odpowiedział starzec. - Na Żydów zaczyna się prześladowanie.
 5  I,12|       gdzież w tym prześladowanie Żydów,? - spytał Wokulski.~- Zaraz
 6  I,12|         historii o prześladowaniu Żydów patrząc na ścianę, gdzie
 7  I,12|              U nas, panie, niby u Żydów, jak się młodzi zejdą, to
 8  I,12|    Henryczek, pan nie prześladuje Żydów...~Pożegnali się i Wokulski
 9  I,15|      kamieniami na przechodzących Żydów. Uporczywie odsuwał od siebie
10  I,18| niesprawiedliwość, i zajadłość na Żydów, zgodził się na wszystkie
11  I,18|            Dziś wszyscy huzia! na Żydów. Niedługo już trzeba będzie
12  I,18|       Stach ma więcej zaufania do Żydów aniżeli do mnie..." ~"Po
13  I,18|          pana Ignacego stoi dwóch Żydów: jeden wysoki, śniady, z
14  I,18|         mruczy: ~"Straciłem przez Żydów i adwokatów ze trzydzieści
15  I,19|          uregulować rachunki tych Żydów. ~- Prawda, że Wokulski
16  I,19|           gdyby tych obrzydliwych Żydów zastał u nas Starski... ~-
17  I,19|          wyprawić czekających tam Żydów. Panna Izabela uklękła przed
18  I,19|        sprawy. Takie podstawienie Żydów przy kupnie najjaśniej dowodzi,
19  I,19|  Wokulskiego, zobaczyła aż trzech Żydów, głośno rozprawiających
20  I,19|      Wokulski odszedł, powypychał Żydów za drzwi mówiąc: - Poszły
21 II,7 |        ojca pani za pośrednictwem Żydów? - spytał uśmiechając się
22 II,9 |        Węgrowicz. - Alboż to mało Żydów w Warszawie? - Złożą się
23 II,11|        Szuman - bo za mało w niej Zydów, a za wielu magnatów. Ale
24 II,11|            I oto jakich mamy dziś Żydów: wytrwałych, cierpliwych,
25 II,11|         ich ręce, kilkudziesięciu Żydów zyska popłatną pracę, a
26 II,13|        miesiąc temu nazywałeś pan Żydów parchami?...~- Bo oni są
27 II,16|       zadziera nosa, w mieście na Żydów krzyk. Ile razy wstąpię
28 II,17|       jego pomysły; nikogo, prócz Żydów, którzy występowali z całą
29 II,17|           mogli obchodzić się bez Żydów.~Książę zasłonił rękoma