Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |     nasze mieszczaństwo, stworzę towarzystwo do handlu ze Wschodem, tym
 2  I,7 |           stanowi dla nich dobre towarzystwo, choćby fizjognomią zamiast
 3  I,14|        on o całą głowę przerasta towarzystwo. Najarystokratyczniejsi
 4  I,16|    Wokulski z żalem opuścił miłe towarzystwo obiecując przychodzić częściej
 5 II,4 |        Akademii, masz więc dobre towarzystwo... Aha!...Chciałbyś jeszcze
 6 II,5 |    nudziarki, znajdziesz jeszcze towarzystwo młodych i ładnych kobiet."~
 7 II,6 |       zapewne coś uradzono, gdyż towarzystwo wysiadło, a brek pojechał
 8 II,6 |         gniewnych spojrzeń. Całe towarzystwo skręciło na lewo i boczną
 9 II,7 |         dojechała do dworu. Całe towarzystwo przyjęło ją na ganku witając
10 II,7 |       głębi pokoju zobaczył całe towarzystwo, a przede wszystkim pannę
11 II,7 |        po ślubie... Bardzo ładne towarzystwo!... Społeczność wytwarza
12 II,7 |         wracajmy do domu... Całe towarzystwo pewnie wyszło z parku... ~"
13 II,8 | wyskoczyć z breka i że go drażni towarzystwo, w którym też zapanowała
14 II,8 |         panna Izabela widząc, że towarzystwo weszło już w las. - Ale
15 II,8 |          bo stracimy z oczu całe towarzystwo, a dla mnie las tylko wtedy
16 II,8 |          parę minut później całe towarzystwo ze sługami, koszami i rydzami
17 II,8 |        drugi dzień istotnie całe towarzystwo pojechało do Zasławia. Mijali
18 II,8 |     którego siedziało zasławskie towarzystwo. O kilkanaście kroków z
19 II,8 |          tylko Starski, ale całe towarzystwo zniknęło mu sprzed oczu. ~
20 II,8 |          głosie. Odjechała. Całe towarzystwo stało w ganku patrząc na
21 II,8 |         wieczorem spostrzegł; że towarzystwo zasławskie po powrocie z
22 II,11|     ironii:~- Piękne to musi być towarzystwo u takiego księcia! Stroje,
23 II,12|         Więc wstał i pożegnawszy towarzystwo wybiegł na ulicę.~"Nie rozumiem
24 II,13|     odczyt wybrało się najlepsze towarzystwo. Potem Szegedyn uległ powodzi,
25 II,13|    pogardliwie obwodząc wzrokiem towarzystwo. - Podaj mi pan rękę i idźmy
26 II,13|         że zraził do siebie całe towarzystwo, że jego album z recenzjami
27 II,16|       karę; uczciwy zaś Klejn ma towarzystwo, jakiego pragnął.~O, jest
28 II,17|          z nią ożenił... Miałbym towarzystwo. Helunia miłe dziecko...
29 II,17|       mając liczne i tak dobrane towarzystwo.~- Jeszcze słówko - rzekła