Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |            domyślasz się, jakim ja szczęśliwy, że cię widzę, i jeszcze
 2  I,5 |        głowę na ramieniu; lecz gdy szczęśliwy topniał z rozkoszy, nagle
 3  I,11|         mówił:~- Dużo czytałem, że szczęśliwy jest człowiek, który ma
 4  I,14|         pogardliwy grymas ustami.~"Szczęśliwy człowiek! - myślała. - Mnie
 5  I,16|          niżbym ja to potrafił. ~- Szczęśliwy jesteś, panie Stanisławie... -
 6  I,16|            Jestem bardzo... bardzo szczęśliwy.- bąkał Wokulski. ~- Z czego,
 7  I,19|           wesoło: ~- Bardzo jestem szczęśliwy, że podobał się pani wieniec
 8 II,3 |    grobowcu samotny, cichy, prawie szczęśliwy. Śpi, o niczym nie myśli,
 9 II,3 |            sobie, że jest zupełnie szczęśliwy, jeździł z jednego końca
10 II,5 |           ROZDZIAŁ PIĄTY:~CZŁOWIEK SZCZĘŚLIWY W MIŁOŚCI~ ~Wróciwszy z
11 II,5 | szczęśliwego. ~- Prawdziwie jestem szczęśliwy, i to w sposób, który dla
12 II,5 |  przymiotów. Pan wreszcie ich zna? Szczęśliwy ten, komu odda serce i rękę!
13 II,6 |          jej nóg i patrzył w oczy, szczęśliwy, gdyby mi pozwoliła, panie,
14 II,6 |           ani sam nie będę już tak szczęśliwy, jak bym mógł być kiedyś,
15 II,8 |            mniejsza, dlaczego jest szczęśliwy, byle nim był... Wybaczysz
16 II,8 |          jeżeli mnie pokocha, będę szczęśliwy i mogę być spokojny. Jeżeli
17 II,8 |             chciałabym, ażebyś był szczęśliwy, i dlatego mówię: wyrzuć
18 II,8 |           kogo ona pokocha, będzie szczęśliwy. Zanim jednak pokocha!...
19 II,10|        zaraz przychodzi mi na myśl szczęśliwy dzień naszego ślubu... Klemens
20 II,11|           więc - i on powinien być szczęśliwy. Tymczasem Stach jest ciągle
21 II,11|       panią Stawską i będzie z nią szczęśliwy.~Po trzecie - mały Lulu
22 II,11|          rękę i mój Stach był taki szczęśliwy przez całą noc, taki szczęśliwy,
23 II,11|    szczęśliwy przez całą noc, taki szczęśliwy, że... dziś miałby ochotę
24 II,11|          Bodajby.~- I Stach będzie szczęśliwy.~- Oho!...~Pożegnałem doktora
25 II,11|          tam sklep! byle Stach był szczęśliwy, a przynajmniej wydobył
26 II,13|     szepnęła. - Niechże pan będzie szczęśliwy...~O tej samej godzinie
27 II,17|         zapytał:~- A z żoną jesteś szczęśliwy?~Cień przeleciał po twarzy
28 II,17|        pani nie widzi, jaki jestem szczęśliwy?... Odzyskałem siebie i
29 II,17|      majątkiem może być kompletnie szczęśliwy, do rozsądnego bowiem szczęścia