Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         tu myśleć inaczej, jeżeli śmierć już kołatała do drzwi, a
 2  I,5 |           swego siodła patrzył na śmierć kilku tysięcy walecznych.
 3  I,8 |    największą zaletą jest wczesna śmierć.~Tu nie poradzi jednostka
 4  I,8 |       wydawało mu się skazanym na śmierć przedwczesną albo na spędzanie
 5  I,9 |             odparł z uśmiechem. - Śmierć zajrzała mi w oczy.~- Nie
 6  I,9 |        szczęście?... Kto wie, czy śmierć jest takim złem, jak wyobrażają
 7  I,10|       choć nie gadał z bratem, na śmierć zatańcowywał mu żonę i prawie
 8  I,10|        ostatnie chwile i straszną śmierć Katza, starowina wprawdzie
 9  I,11|          Ach, gdybym wiedział, że śmierć jest zapomnieniem... A jeżeli
10  I,11|        dać nawet tej pociechy, że śmierć jest nicością?"~Prawie w
11  I,13|   Przemknął mu przez głowę wyraz: śmierć, i na chwilę uśmiechnął
12  I,13|      uśmiechnął się. Wiedział, że śmierć nie rzuca się na odważnych;
13  I,14|          kochała panna Izabela na śmierć i życie, wyjść z niego mogła
14  I,14|          nie ufać w opiekę boską? Śmierć tego człowieka byłaby dla
15  I,19|      bardzo blisko ocieramy się o śmierć... Więc gdy mnie cucił,
16  I,19|      bodajże cię!... O tamtych na śmierć zapomniałem... ~- Zatem
17  I,19|     zaczynam czuć starość, a może śmierć... ~I powiedziawszy to pan
18 II,1 | przysłowie: "Co tam!... Raz kozie śmierć...", które powtarzał do
19 II,4 |          nie kłamie, jest chyba - śmierć..." ~Wybiegł z hotelu na
20 II,4 |       Dajcie mi jakiś cel... albo śmierć!..." - mówił nieraz, patrząc
21 II,8 |            który kocha na życie i śmierć jedną kobietę, a innym robi
22 II,9 | Wokulskiego. Myślę nawet, że jego śmierć w niejednej sprawie pokrzyżowała
23 II,10|       pozostaje nic innego, tylko śmierć. Pragnienie śmierci nie
24 II,10|          zakochałby się w niej na śmierć.~Sędzia przez parę minut
25 II,11|        usta, że można się było na śmierć zacałować przy tej pięknej
26 II,13|           wejrzenia, szalenie, na śmierć. Czy jej wreszcie nie szepnął (
27 II,13|     świecie; została mi pani albo śmierć.~- Jeżeli tak, więc biorę
28 II,17|          wówczas myślał, że idzie śmierć, i z obojętną ciekawością
29 II,18|         zaczekajmy, bo mi ta jego śmierć, w bitwie z gołymi Murzynami,