Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |     palił, i stalowe szczypce, którymi już nikt nie obcinał knotów.
 2  I,2 |      snu, skrobał do drzwi, za którymi rozlegało się pracowite
 3  I,3 |      jednak liczbą Napoleonom, którymi ojciec przyozdabiał swój
 4  I,5 | postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać
 5  I,8 |       to były ścieżki i etapy, którymi los prowadził go do zobaczenia
 6  I,8 |       cały szereg wozów, przed którymi leżą padłe konie, cały szereg
 7  I,9 |     tańczyło kilka par, między którymi znajdował się tylko jeden
 8  I,10| towarzystwie obdartusów, przed którymi nawet wrony uciekały, tylko
 9  I,10|        jakimś trzem sierotkom, którymi nadto opiekował się do końca
10  I,12|      się i patrząc na firanki, którymi bujał wiatr wpadający przez
11  I,14| posępnie słuchał komplimentów, którymi go zasypywano. Potem wezwała
12  I,15|     kamienic pstrej barwy, nad którymi górowały wyniosłe fronty
13  I,18|    jednak do tych drzwi, przed którymi stoi najwięcej starozakonnych,
14 II,1 |     uczą się poznawać ludzi, z którymi kiedyś żyć im przyjdzie?...
15 II,3 |        karet i powozów, między którymi przesuwali się jeźdźcy i
16 II,4 |         Spoglądał na drzwi, za którymi zniknął chemik, to na stół,
17 II,4 |      składam na pamięć wyrazy, którymi mam złorzeczyć okrucieństwu
18 II,6 |  świerków, modrzewi, lip, poza którymi daleko było widać lesiste
19 II,7 |     folwarku, spotkał panie, z którymi była prezesowa i jej pokojówka
20 II,8 | przechodzili mimo sztachet, za którymi na dziedzińcu folwarcznym
21 II,9 |      zaś ci młodzi ludzie, nad którymi już nikt nie mieszkał i
22 II,10|    powierzchowności kobiety, z którymi w przedpokoju półgłosem
23 II,11|          Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je
24 II,11|        Nie moja wina, że ci, z którymi łączą mnie stosunki, domagają
25 II,15|     się piękną kobietą, między którymi ostrożnie przesuwała się
26 II,17|     kabalistyczne słowa, przed którymi ustępowały mury, te cudowne
27 II,17|       gadów i tygrysów, między którymi ledwie jeden na całą gromadę
28 II,17|   miasto karierowiczów, między którymi istotny badacz uchodzi za
29 II,19|     nas i za te pięćset rubli, którymi nas wielmożny pan znowu