Tom, Rozdzial
1 I,4 | Zjadała mi ona każdą chwilę wolną od pracy, każdą godzinę
2 I,6 | Czarno ubrana kuzynka z wolna podniosła się z fotelu i
3 I,6 | skrzydle powozu i, drgając, z wolna posuwa się w tył. Zresztą
4 I,7 | sklepu.~Panna Izabela z wolna podsunęła się tuż do kantorka,
5 I,7 | Wokulski złożył księgę, z wolna podniósł się z fotelu i
6 I,8 | pracuj; dla nich istnieje wolna przestrzeń i światło, a
7 I,8 | bardzo dwuznaczny.~Dama z wolna podniosła się z krzesła
8 I,9 | wzięły prezesową pod ręce i z wolna wyprowadziły do dalszych
9 I,9 | furmani.~Środkiem Alei z wolna toczyły się dwa szeregi
10 I,9 | Ujazdowskiego placu. Szedł z wolna i przypatrywał się jadącym.
11 I,10| Kolumna poruszyła się z wolna, prędzej, biegiem... Strzały
12 I,16| fotelu, rumieniła się i z wolna opuszczała długie rzęsy,
13 I,18| publiczność. Pan Ignacy z wolna schodzi ze schodów i myśli: ~"
14 I,19| pantoflach i bez surduta z wolna przechadzał się po sypialni,
15 I,19| Izabeli i Starskiemu, z wolna poszedł za służącym. ~-
16 II,1 | czytania gazet i każdą chwilę wolną przepędzał ze mną na rozmowie
17 II,2 | spytał rządca. ~Młoda pani z wolna potrząsnęła głową; ale jestem
18 II,4 | ludzkiej postaci niechaj z wolna wyginą. Jeżeli Anglicy mieli
19 II,5 | Po długim staniu pociąg z wolna ruszył. Była już noc duża,
20 II,5 | Zrobiło mu się gorąco i z wolna uczuł jakąś przemianę w
21 II,5 | Tymczasem pociąg szedł wciąż z wolna, długo zatrzymując się na
22 II,8 | szarym ścierniskom i pługom z wolna orzącym ugory i pełen głębokiego
23 II,8 | kartkę w palcach, potem z wolna odwróciła głowę i kartka
24 II,15| żądzę śmierci.~Pociąg z wolna zbliżał się. Wokulski nie
25 II,17| spokojowi i zdziwieniu.~Z wolna zaczęło się rodzić w duszy
26 II,17| mówiła - że nie jestem wolną od przesądów. No, ale ja
27 II,17| Wokulski wyminął studnię i z wolna począł wstępować na ocieniony
28 II,17| małżeństwo. Ale ażeby kobieta wolna oszukiwała obcego sobie
|