Tom, Rozdzial
1 I,6 | Już?... Kto je kupił? - woła panna Izabela chwytając
2 I,9 | zawstydzenia tych panów, którzy wolą wydawać pieniądze na szampana...~-
3 I,10| pierwszego czerwca.~- Ach! - woła - cóż to za piękny wazon!...
4 I,13| sobie bliżej poznać Pana. Wola kobiety jest świętą: ja
5 I,17| oczywiście zgadzam się z wolą boską, jeżeli zyskują na
6 I,18| tysięcy rubli. ~- Zbawco!.. - woła baronowa. - Widzisz przed
7 I,18| warto... ~- Cicho tam!... - woła urzędowy głos od stołu. ~
8 I,18| Siedemdziesiąt pięć tysięcy!... - woła okazały pan. ~- Umieram!... -
9 I,18| tysięcy po raz drugi!... - woła komornik. ~Pan Łęcki robi
10 II,1 | przyczyn ich upadku. Higiena woła: "Jedz, kiedy masz apetyt!",
11 II,3 | dotyka ręką kapelusza i woła: ~- Naprzód, Lizetka...
12 II,4 | złudzeniami własnych zmysłów, wolą nie dowierzać zmysłom. I
13 II,4 | istotne siły: praca, rozum, wola, twórczość, wiedza, nawet
14 II,8 | łapie go rękami za surdut i woła z wielkim płaczem: ~- Czego
15 II,9 | wychyla się ze swego lufcika i woła, oczywiście do nas:~- Panie !...
16 II,9 | zdobywał majątek... Ha, wola boska!...~No i patrzcie,
17 II,10| uratować mnie od śmierci - wola boska... Niech więc pani
18 II,10| Wtedy lalka rusza oczyma i woła mama!... Ach, jaka ona zabawna,
19 II,11| żyje...~- Ha, w takim razie wola boska.. ~- Tylko... proszę
20 II,11| niego Maruszewicz. "Panie! - wola - zobacz no, co ci dokazują..."
21 II,11| No i cóż pan na to?" - woła Maruszewicz.~"Trzeba spisać
22 II,11| panowie, z tymi żartami!" - woła komornik do dwu kolegów
23 II,11| Ratuj się, Patkiewicz!" - woła z góry Maleski.~Na dziedzińcu
24 II,11| gzymsie!... Bij w okno..." - woła do Patkiewicza.~Memu Patkiewiczowi
25 II,12| się z nim coś niezwykłego. Wola w nim słabła, czuł, że traci
26 II,13| nie może. Nie jej to była wola. ~- Masz jeszcze jaki interes?~-
27 II,15| zbolałe uczucie, zdruzgotana wola, całe istnienie... I nagle
28 II,17| energii, a nawet pobudki.~Wola jego była zupełnie sparaliżowana;
|