Tom, Rozdzial
1 I,3 | Najraniej przychodził do roboty, krajał mydło i ważył krochmal
2 I,8 | znowu wziął się do swojej roboty.~Już Wokulski był na schodach,
3 I,8 | świętach przyjeżdżaj do roboty. U mnie zarobisz ze trzy
4 I,9 | pracować?~- A co będę miała do roboty?~- Nauczysz się szyć.~-
5 I,9 | natychmiast. Albo weźmiesz się do roboty, bo darmo nikt na świecie
6 I,10| subiekt od razu wziął się do roboty, a w pół godziny później
7 I,17| zdarzało), wziął się do roboty. Wydobył gruby kajet, już
8 I,17| czy utrzyma się pani z tej roboty. - Oto adres Wysockich.
9 I,18| przywykł do swojej gorączkowej roboty, że choć nie było interesantów,
10 II,1 | piwnicy, nie napędzamy go do roboty; niech sobie czyta. Ale
11 II,1 | pieniądze począł szukać roboty, i wtedy-trafiła się rzecz
12 II,1 | dziwna. Kupcy nie dali mu roboty, gdyż był uczonym, a uczeni
13 II,1 | ponieważ od razu wziął się do roboty. Może w tydzień po ślubie
14 II,4 | Dlaczego nie idę do Geista do roboty?..." ~Usiadł na fotelu i
15 II,4 | miłości dla niego... ~"Do roboty!... Dlaczego ja nie idę
16 II,4 | Dlaczego ja nie idę do roboty?.. " ~Wzrok jego machinalnie
17 II,6 | początku to ckliło mi się bez roboty, ale późni przywykem i jestem.
18 II,8 | tej Kapui i wziąć się do roboty. W laboratorium Geista lepiej
19 II,11| magazynierkę, której te panie dają roboty, bo jest bardzo zręczna
20 II,11| handlu nie ma głowy, do roboty go nie napędzisz, ale do
21 II,13| już wczoraj poszedłem do roboty.~- Potrzebujesz pieniędzy?~-
22 II,15| zabiorę się do jakiejkolwiek roboty i skończę z tymi głupstwami,
23 II,17| spalił, i że ma mnóstwo roboty. Dlatego właśnie przyjechał
24 II,17| i na serio biorę się do roboty. Tutaj można nie tylko rozpróżniaczyć
25 II,17| narzędzi i wziął się do roboty jak uczeń, który dopiero
26 II,17| kogoś, i znowu zabrał się do roboty.~Elementarne doświadczenia
27 II,19| duszności i wezmę się do roboty naprawdę... Cóż to, czy
28 II,19| się do jakiejś wielkiej roboty, Ochocki jedzie do niego,
|