Tom, Rozdzial
1 I,6 | nieszczęśliwą... Doznaje takich uczuć, jak gdyby wszedłszy do
2 I,7 | starej damy nowe źródło uczuć rodzinnych. Nie tylko uprosiła
3 I,8 | koncertach lub na odczytach. Uczuć swoich nie nazwałby miłością
4 I,9 | pożegnał go. Doświadczał takich uczuć, jak chory na gorączkę,
5 I,10| posiada taką delikatność uczuć. Bo żebym mu choć wspomniał
6 I,10| mają więcej szlachetnych uczuć aniżeli my, surdutowcy,
7 I,12| lata oszczędzany kapitał uczuć zwraca ci się dziś z procentem..."~.,
8 I,13| doświadczył tak rozmaitych uczuć, że nie tylko nie wiedział,
9 I,15| posiadając wielki kapitał uczuć złożyć go samicy innego
10 I,16| i nawet nie kryła swych uczuć, o ile, rozumie się, było
11 I,16| nie doznała takiego zamętu uczuć jak w tej chwili. Przez
12 I,17| nawet mają więcej subtelnych uczuć. Wiedząc, że jesteśmy goniącymi
13 I,19| wolno zdradzać żywszych uczuć, nawet wobec bankructwa.
14 I,19| sercu jej kipiała burza uczuć. Panna Izabela potakując
15 II,3 | szczególnych, choć zupełnie różnych uczuć: owionęło go świeże powietrze,
16 II,5 | dziś widzę, jakie to skarby uczuć...Stroić się lubi jak każda
17 II,6 | jaka była temperatura moich uczuć? ale jakie mam dochody na
18 II,6 | łatwo to mówić o swobodzie uczuć, kiedy się ma dwadzieścia
19 II,6 | szczęśliwi, a o mnie, owocu ich uczuć, to już nie ma co mówić...
20 II,6 | pani skwituje z wielkich uczuć, to pozbawia snu i odbiera
21 II,7 | wobec mieszaniny takich uczuć jak lekki gniew, lekkie
22 II,7 | Nie wiem, pani. To sprawa uczuć osobistych - odparł.~- To
23 II,7 | pielęgnowanie delikatniejszych uczuć i wykwintniejszych obyczajów? ~-
24 II,8 | olbrzymi widok?... Jakich uczuć doznawał pan?.. - mówił
25 II,12| Myślał o innej.~Swoich uczuć dla Wokulskiego pani Stawska
26 II,13| Podobnie gwałtownych uczuć nie spotkała jeszcze nigdy.
27 II,14| szlachetna!... Jaka delikatność uczuć!... Jeszcze nieprędko poznam
|