Tom, Rozdzial
1 I,1 | została wdową, i - w rok potem ożenił się z babą grubo starszą
2 I,3 | wiem...~Później pan Raczek ożenił się z moją ciotką...~...
3 I,3 | Phi! może i ja bym się ożenił z jejmością, bo nie ma mnie
4 I,3 | do pana Raczka, który już ożenił się z moją ciotką. Nagle
5 I,3 | W kilka lat później Jan ożenił się z piękną Małgorzatą
6 I,8 | Dlaczegożeś ty się nie ożenił?~- Bo mi narzeczona umarła -
7 I,10| a wuj Raczek (pan Raczek ożenił się z moją ciotką) ciągle
8 I,10| Raczek, co się z twoją ciotką ożenił, to wiesz - umarł, a i ona
9 I,10| kobieta, z którą by on się ożenił (mam nawet dla niego partię...);
10 I,10| serdecznie chcę, ażeby się Stach ożenił. Gdyby miał żonę, nie mógłby
11 I,10| pragnę, ażeby się Stach ożenił, i nawet myślę, że upatrzyłem
12 I,10| Stach, gdyby się z nią ożenił, od razu musiałby zerwać
13 I,19| pomyśli, że choćby się z tobą ożenił bez posagu, to jednak nie
14 II,4 | wreszcie, żebym się z nią ożenił, a wtedy co?... Natychmiast
15 II,6 | stłumionym głosem Wokulski. ~- Ożenił się pan dla majątku? - spytała
16 II,9 | wcześniej, może bym się z nią ożenił:~Usłyszawszy to doznałem
17 II,10| gdyby się taki człowiek ożenił.~Figlarna kobiecinka, pomimo
18 II,13| ladaco, już bym się w zapusty ożenił.~Akurat w Popielec Wysocki
19 II,13| pan Węgiełek ze mną nie ożenił...~Aż mnie, z przeproszeniem
20 II,13| pani Wysocka - jakbyś się ożenił z panną Marianną, to może
21 II,15| ciepłą ręką, Radzę mu, ażeby ożenił się bogato, ale on woli
22 II,17| historia, gdybym się z nią ożenił... Miałbym towarzystwo.
23 II,17| pana barona Dalskiego, co ożenił się z wnuczką nieboszczki
24 II,17| cóżeś się, durny, z nią ożenił? Wiedziałeś przecie, co
25 II,17| rzekł do siebie. - Ożenił się ze swoją panną Eweliną
26 II,17| koniecznie namawia mnie, abym się ożenił, i dowodzi, że nic tak nie
27 II,17| praktycznie, gdybyś się ożenił ze Stawską?... Przecież
|