Tom, Rozdzial
1 I,8 | innych robaków?... To są moi - ci, którzy leżą tam na
2 I,9 | prezesowa.~- Zostawiam was tu, moi państwo - rzekła hrabina. -
3 I,9 | zatem muszą ją widzieć moi sąsiedzi. Więc zrobisz,
4 I,10| wygoić do tego czasu...~- Moi kochani!... - jęczał Liptak
5 I,10| Muszę dodać, że wszyscy moi współpasażerowie znikli
6 I,10| nosie jak staremu... Gdzie moi przyjaciele? - zaczął wrzeszczeć.~
7 I,11| Wokulskiego dwa palce.~- Moi panowie! - odezwał się wygolony
8 I,12| przynosi... A co powiedzą moi wspólnicy?,.. Ach, dużo
9 I,13| Co oni mi narobili, ci moi kochani sekundanci?... Jeżeli
10 I,15| Hopferze! - mówił - o wy, moi koledzy uniwersyteccy i
11 I,19| sewastopolskiej... ~- Więc tacy są moi konkurenci?... - szepnęła
12 II,1 | wyjeżdża, kiedy chce. A wy, moi płatni oficjaliści, kłopoczcie
13 II,3 | którego nie dopuszczali mnie moi właśni sprzymierzeńcy, nareszcie
14 II,6 | nudzą. No, ale siadajmy, moi państwo. Narzeczeni naprzód.
15 II,6 | kapelusze panów. ~- Nie, moi państwo - zawołała wdówka -
16 II,6 | widoku szlachetnych celów? Moi rodzice podobno pobrali
17 II,7 | Daję panu na dziś urlop. Moi państwo, chodźmy do parku.
18 II,7 | Ależ zaglądajcie sobie, moi kochani, tylko już raz idźmy
19 II,10| domu, do którego przywykli moi kundmani... Ależ ja mogę
20 II,16| do Francuzów te słowa :~- Moi kochani! Macie tu Bonapartego,
21 II,16| Austriakami?... Za co ginęli moi kamraci?..~Facecje! Przywidzenia!
22 II,17| prześladowanie, z którego moi bracia w Izraelu wyjdą jeszcze
23 II,17| ją Żydom.~- No, przecież moi wspólnicy nie są starą garderobą,
24 II,17| Drugą uciechę sprawiają mi moi współwyznawcy ze sfer finansowych,
25 II,17| by też powiedzieli o mnie moi wspólnicy, gdybym ja zamiast
26 II,17| z głupoty... Wszakże to moi dobrodzieje ci państwo...
27 II,19| Hola!... A cóż to wy, moi panowie, jesteście ajentami
|