Tom, Rozdzial
1 I,5 | Więc znowu dokoła panny Łęckiej począł zbierać się tłum
2 I,10| oczyma. - To tak dla panny Łęckiej...~-Zwariowałeś pan!...
3 I,10| Zwariowałeś pan!... Co dla panny Łęckiej?..~- No... te spółki..:
4 I,11| galanteryjny zakochany w pannie Łęckiej? Gdyby upodobał sobie jakąś
5 I,14| on czuł, że panny Izabeli Łęckiej wspierać nie wolno, i gdyby
6 I,14| poważył się pannie Izabeli Łęckiej ofiarować pomoc pieniężną.
7 I,14| obrazy wyrządzonej pannie Łęckiej.~Gdyby Wokulski mógł w tej
8 I,15| jeszcze dobrym znajomym panny Łęckiej, ale dopiero znajdował się
9 II,1 | nieszczęśliwym wielbicielem panny Łęckiej. To był działacz społeczny,
10 II,9 | wtedy inyślał? Może o pannie Łęckiej?... Eh, znowu starość wyłazi...
11 II,10| Misiewiczowa. - Mówią coś o pannie Łęckiej.~- Czy to prawda?..: - szepnęła
12 II,10| przesiadywał na służbie u panny Łęckiej.~Wokulski był u siebie,
13 II,11| wyrzeknie się swojej panny Łęckiej, a ożeni się z panią Stawską
14 II,11| przeceniają, dokoła panny Łęckiej zgromadził się taki rój
15 II,11| kiedy przyszedł do panny Łęckiej, ażeby z nią zamienić parę
16 II,11| podobnymi chimerami, że w pannie Łęckiej widzi bóstwo. On się już
17 II,11| znając jego słabość dla panny Łęckiej, podrażni go, pobawi się
18 II,11| Wokulski ma pełne serce panny Łęckiej, czy możesz mu tam wpakować
19 II,11| Wyrwiemy Stacha z rąk tej panny Łęckiej i... bodaj przed świętym
20 II,12| cel aniżeli miłość panny Łęckiej. Ale wówczas starczyło Wokulskiemu
21 II,12| jest zakochany w pannie Łęckiej i że on, Rzecki, wcale tego
22 II,12| budzić się niechęć do panny Łęckiej i współczucie dla Wokulskiego.~
23 II,13| ale że oszalał dla panny Łęckiej; a dziś, kiedy jej dosięga,
24 II,13| od ćmy...~"Mówi o pannie Łęckiej!..." - pomyślała pani Stawka
25 II,13| kazał zameldować się pannie Łęckiej. Była sama i przyjęła go
26 II,13| Jestem narzeczonym panny Łeckiej.~Ale Rzecki, zamiast winszować,
27 II,19| jaśnie wielmożnej pannie Łęckiej, może zrobić wszystko...
|