Tom, Rozdzial
1 I,2 | Nazajutrz miewał posępny humor i skarżył się na ból głowy. ~
2 I,3 | chwili zupełnie stracił humor i począł chudnąć. Pewnego
3 I,4 | pan Ignacy ma wiosenny humor. Wydobywa spod łóżka gitarę,
4 I,4 | że stary odzyskuje dobry humor.~- Ale co w mieście słychać?
5 I,5 | która kiedy wezbrał jej zły humor, przychodziła tu i szeroko
6 I,6 | korespondencje, które jej psują humor.~- Ach, papo, gdybyś wiedział,
7 I,10| Mimo to mieliśmy dobry humor.~Szapary ciągle gadał, że
8 I,10| widłami i kosami. Mimo to humor był, a Liptak pędząc obok
9 I,14| mnie nie na żarty!...~Zły humor pana domu źle oddziałał
10 I,16| smaczny, ażeby miał dobry humor. ~- Zaręczam, że ile razy
11 I,17| strony źle podziałały na humor Wokulskiego, który mówił
12 I,19| tym zależy, ażeby psuć mi humor? ~- Tyś to powiedziała,
13 II,1 | wszyscy mieliśmy doskonały humor i głowy pełne projektów. ~
14 II,2 | kucharki z tej kamienicy stracą humor, a pani Krzeszowska już
15 II,2 | Jej matka również straciła humor, a rządca kompletnie zbaraniał. "
16 II,6 | nerwy, że biedaczka traci humor w jego towarzystwie. I nie
17 II,6 | zwierza wprawiło w taki humor, że nie pozwolił gościowi
18 II,6 | sobie samej mącić dobry humor? Lepiej trwać przy programie
19 II,8 | I wpadł w bardzo posępny humor, był już bowiem pewny, że
20 II,8 | znaczy u mnie wyjątkowy humor, wie o tym pan Wokulski -
21 II,8 | pewna, że zepsuje mu się humor, jak tylko Starski wspomniał
22 II,8 | przywidzenia. Znowu odzyskał humor í bardzo wesoło począł rozmawiać
23 II,10| wchodzę i - cały mój dobry humor zostaje za progiem. Bo proszę
24 II,11| podobny wypadek zatrułby mi humor na całą dobę. Ale dziś ani
25 II,11| biedactwo, w Wokulskim... Humor jej się zepsuł, po nocach
26 II,13| jak trafi mu się dobry humor, to nieraz dobiera sobie
27 II,19| pan Ignacy odzyskał dobry humor.~- Cóż pana tu sprowadza!... -
|