Tom, Rozdzial
1 I,2 | rachunku..."~Tak mruczał i chodził po sklepie, przygarbiony,
2 I,2 | składał zabawki i rozdrażniony chodził go pustym sklepie, a za
3 I,4 | tylko o polityce, będzie chodził, będzie biegał i skakał
4 I,5 | oczy, postawę wyprostowaną, chodził ostro. Na ulicy ustępowano
5 I,9 | nawet będzie za mało?..."~Chodził tam i na powrót po ulicy
6 I,9 | do zamku, stryj co dzień chodził na spacer i całe godziny
7 I,10| lubił o tym rozmawiać. Oto chodził on do różnych jenerałów,
8 I,10| otwierając oczy. - To po co pan chodził na Węgry?...~Ruszyliśmy,
9 I,10| Grossmutter rozumie, że chodził do Węgier na wojnę - wtrącił
10 I,10| lewego buta.~A on wciąż chodził po pokojach nadęty jak indyk
11 I,11| odwagi wyjść z Łazienek. Chodził po drugiej stronie sadzawki
12 I,13| kroków od niego Wokulski chodził między dwoma sosnami tam
13 I,14| nich jak ogień od dymu. Chodził niezręcznie, ale śmiało,
14 I,14| zamknął się w gabinecie i chodził wielkimi krokami, co było
15 I,17| Izabelą będzie wiecznie chodził po oświetlonej łące, oboje
16 II,1 | po największej części nie chodził, ale jeszcze sama nieraz
17 II,1 | jeszcze z nimi nie grał; chodził dopiero około stolików i
18 II,1 | głos siły... ~Od tej pory chodził na wszelkie przedstawienia,
19 II,2 | bogatym panom, a gdyby nie chodził do składu węgli i nie przepisywał
20 II,3 | go tu?..."~Istotnie ktoś chodził, pukał i nawet zapukał do
21 II,4 | dotykał swoich rąk i głowy lub chodził stukając głośno obcasami
22 II,4 | zamknąć te głupie rachunki..."~Chodził i myślał: ~"Oto dwie drogi:
23 II,8 | pamiętaj. ~Dwa miesiące chodził kowal do potoku, a na tydzień
24 II,8 | opanowywał go wściekły gniew. Chodził po pokoju i mówił: ~- Jaka
25 II,10| czy i ten pobożny człowiek chodził dziś do spowiedzi?) i -
26 II,13| się z Molinarim, ale już chodził za nim i przesiadywał u
27 II,17| szepnął.~Głowa mu pałała. Chodził tam i na powrót z zaciśniętymi
|