Tom, Rozdzial
1 I,7 | nic, ale jej spojrzenie i rumieniec kazały domyślać się, że
2 I,7 | Po chwili jednak słaby rumieniec wrócił jej na twarz. Ciągnęła
3 I,7 | W tym celu je kupiłem.~Rumieniec panny Izabeli wzmocnił się.~-
4 I,9 | Hrabinie wystąpił na czoło rumieniec i gęsty pot. Zlękła się
5 I,9 | Wokulski. - Nam nie.~Silny rumieniec wystąpił na twarz panny
6 I,9 | się, a na twarz wystąpił rumieniec.~- Wiem - zawołała - pan
7 I,17| z rozkosznym zdziwieniem rumieniec na twarzy panny Izabeli. ~-
8 I,19| Starski wrócił?... ~Silny rumieniec wystąpił na twarz panny
9 I,19| kopertę. - Krzeszowskiej... ~Rumieniec gniewu wystąpił na twarz
10 I,19| milczeniu podała mu rękę; mocny rumieniec oblał jej twarz, a w oczach
11 I,19| warunkach. ~Pan Łęcki poczuł rumieniec na twarzy. Nie chcąc jednak
12 II,1 | gdy zgasł na jej twarzy rumieniec chwilowego wzruszenia, przekonywałem
13 II,2 | spuszczonymi oczyma. Ale silny rumieniec i ślad obawy na jej twarzy
14 II,4 | Wokulskiego wystąpił tak silny rumieniec, że oblał mu czoło, a nawet
15 II,5 | na której płonął ceglasty rumieniec, na włosy jakby posypane
16 II,7 | sam został przyjęty. Silny rumieniec wystąpił na twarz Wokulskiego.
17 II,8 | mu się, na twarz wystąpił rumieniec. Patrząc na niego trudno
18 II,8 | pannę Izabelę i że ją oblał rumieniec. ~"Ach, głupstwo - mówił
19 II,8 | Panią Wąsowską oblał mocny rumieniec. ~- Za pozwoleniem - rzekła
20 II,10| Wszystko sprzeda...~Mocny rumieniec oblał twarz pani Stawskiej ;
21 II,10| twarzy pani Heleny ukazał się rumieniec podobny do listka bladej
22 II,12| tego sklepu (tu oblał ją rumieniec); który też ma być sprzedany
23 II,12| Twarz jej oblał lekki rumieniec i umilkła.~"Oto skutki mego
24 II,12| siebie za ten wstyd i za ten rumieniec i długi czas miała pretensję
25 II,13| Panią Wąsowską oblał mocny rumieniec; zmieszała się tak, że wachlarz
26 II,17| wystąpił na twarz chorobliwy rumieniec i szybko zniknął.~- Już
|