Tom, Rozdzial
1 I,3 | gdyby i ten źle skończył, przyjdzie następny, dopóki jeden po
2 I,3 | a Napoleon po to chyba przyjdzie, ażeby z nami śpiewać godzinki.~-
3 I,4 | śmierci. Daj mi słowo, że gdy przyjdzie czas, zawiadomisz mnie...~-
4 I,4 | zawiadomisz mnie...~- Tak, gdy przyjdzie czas, będziesz moim swatem.~-
5 I,9 | przykro.~- Mówiłam cioci, że przyjdzie, i do tego z workiem złota
6 I,10| A może i ten pan z tobą przyjdzie - dodał już z ulicy-, wskazując
7 I,10| obchodzi..."~Dziwny człowiek! Przyjdzie mu do głowy genialny plan,
8 I,11| Napisał kartkę do sklepu, że przyjdzie później, i poszarpał jedną
9 I,12| wtedy on powiedział, że przyjdzie jutro o dziesiąty, ino na
10 I,13| cynamon... Niechże już raz przyjdzie ta głupia rewolucja socjalna
11 I,19| Niech pan Szpigelman przyjdzie jutro...Przecież pan Szpigelman
12 I,19| za głowę. - Niech jutro przyjdzie... ~- Właśnie przyjdzie,
13 I,19| przyjdzie... ~- Właśnie przyjdzie, on i... inni... ~- Dobrze...
14 I,19| nam trzydzieści tysięcy, przyjdzie tu... dla ciebie. Bo pomyśli,
15 I,19| o nim. Powiedz mu, niech przyjdzie później... Czy papo wstał? ~-
16 I,19| panie Dawid!... Ale jak przyjdzie... ~- A to co znaczy? -
17 II,1 | z którymi kiedyś żyć im przyjdzie?... Nie, uczą się im podobać
18 II,1 | Jasiu... Niech on zaraz przyjdzie na górę... ~- A niech sobie
19 II,6 | więcej. ~- A z tego co pani przyjdzie? ~- Zapełniam sobie pustkę
20 II,9 | ze stanowczą propozycją przyjdzie do panów adwokat baronowej.
21 II,10| z adwokatem, który jutro przyjdzie do pań.~- Bóg cię zesłał,
22 II,11| przeszachrujemy, to darmo, ale jak przyjdzie na gołe łby i pięści, zobaczymy,
23 II,11| pora ubierać się i fryzjer przyjdzie.~- Nie potrzeba - odparł
24 II,14| Maruszewicz. Niech tylko panu nie przyjdzie koncept podpisać kiedy mego
25 II,15| Myślałam, że już pan nie przyjdzie - rzekła panna Izabela.~-
26 II,15| złość ludzka... Ale i na nią przyjdzie koniec. Bóg nierychliwy,
|