Tom, Rozdzial
1 II,2 | babci, nadejdzie zima i moja lalka nie będzie miała w czym
2 II,8 | tylko zepsute dziecko i lalka? Może kiedyś coś z niej
3 II,10| Szczególniej jest tam jedna ogromna lalka, która ma ciemne włosy,
4 II,10| rzekła prędko. - Wtedy lalka rusza oczyma i woła mama!...
5 II,10| Krzeszowska dotknęła jej i lalka zaczęła mówić,~Helunia zawołała :~"
6 II,10| szczęścia, ile dziś jedną lalką - odpowiedziała pani Stawska.~-
7 II,10| znajdzie się taka właśnie lalka. I gdyby pani raczyła wstąpić
8 II,10| mi pan pokazać tę lalkę?~Lalka (a nawet trzy podobne) od
9 II,10| zdawało jej się, że taka lalka musi być warta z piętnaście
10 II,10| przed kilkoma dniami zginęła lalka po nieboszczce córce i że
11 II,10| się pan z tego - rzekłem - lalka u nas kupiona...~- Wiem -
12 II,10| Oszalałeś, panie Wirski. Lalka przecież u nas...~- Wiem,
13 II,10| wrzeszczeć: "Okradła mnie!... lalka zginęła tego samego dnia,
14 II,10| Stawskiej z baronową i z lalką, chłopak ożywił się, podniósł
15 II,10| jako najdroższa pamiątka; lalka, która bardzo podobała się
16 II,10| mówiła baronowa - zginęła mi lalka. Myślałam, że umrę z żalu,
17 II,10| przez lornetkę, że moja lalka jest rzeczywiście u tej
18 II,10| jest pewny, że to ta sama lalka, która była u pani Krzeszowskiei? -
19 II,10| Krzeszowskiej.~- U was była ta lalka?~- Nie wiem która... - szepnęła
20 II,10| zaśmiała się baronowa. - Ta lalka kosztuje piętnaście...~-
21 II,10| Jaki pan ma dowód, że ta lalka jest kupiona u pana? - spytał
22 II,10| nam powie, co to było z lalką? Tylko proszę prawdę, bo
23 II,10| prędko odpowiedziała:~- Lalka stłukła się, panie...~-
24 II,10| się, panie...~- Ta wasza lalka, od pani Krzeszowskiej?...~-
25 II,11| że taka drobna rzecz jak lalka może przyczynić się do uszczęśliwienia
26 II,11| uszczęśliwienia dwojga ludzi?~- Jak to lalka?~- No, jakże?... Gdyby pani
|