Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |     tysiąc dwieście guldenów... Z kolei odebrać transport... Zmonitować
 2  I,5 |   ponieważ rozeszła się trzecia z kolei pogłoska, że Łęckiemu licytują
 3  I,8 |         dróżnikiem na Wiedeńskiej Kolei. Ale i jemu bieda, bo go
 4  I,10|         jego bratem, dróżnikiem z kolei żelaznej? Po co kilku biednym
 5  I,11|       aniżeli najczulsze słowa.~Z kolei zbliżył się do Wokulskiego
 6 II,1 |         maszynach do nafty czy do kolei, czy też do cukrowni?...
 7 II,1 |          i ja, ale przez drogę do kolei nie zamieniliśmy ani wyrazu.
 8 II,1 |      chyba na pogrzeb. ~Na dworcu Kolei Wiedeńskiej złapał nas doktór
 9 II,4 |       szczególny sposób; Geist po kolei dotykał sztyftów osadzonych
10 II,4 |       podoba. Wokulski oglądał po kolei ów metal cięższy od platyny,
11 II,4 |         bardzo skomplikowany i po kolei począł wydobywać sztabki
12 II,4 | Natychmiast i... powóz na dworzec kolei północnej... Natychmiast!~
13 II,5 |           od niedawno wybudowanej kolei. ~Na dworcu spostrzegł,
14 II,5 |          ustawił je na ławce i po kolei zaczął otwierać. ~- Oto
15 II,6 |      hałasem Warszawy, dudnieniem kolei żelaznych i że wszystkie
16 II,12|          starał się o posadę przy kolei. I rzeczywiście, dostał
17 II,12|          w spółce ani posady przy kolei. Ale ponieważ dwaj jego
18 II,12|  Warszawie i jego brat dróżnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej,
19 II,15|        najpilniejsze interesa, na kolei zamówił wagon salonowy do
20 II,15|  gwiaździsta, pola ciemne, wzdłuż kolei w wielkich odstępach paliły
21 II,15|       pana?... Zresztą, panie, na kolei nie wolno włazić pod maszynę...~
22 II,16|        się dawniej.~Maruszewicz z kolei wpadł na mnie i znowu opowiedział
23 II,16|    potrafił...~Rzeczy odebrałem z kolei dopiero na drugi dzień,
24 II,17|           świat... Uważaj no i po kolei zamykaj oczy. Kiedy ci powiem:
25 II,17|   wyjeżdżać... Już nawet byłem na kolei. Ale ogarnęła mnie taka
26 II,17| niewinność...~- Chociażby.~- I po kolei oszukując naiwnych, którzy