Tom, Rozdzial
1 I,10| Ochłonął poczuwszy ruble w kieszeni.~- O!... że też my zawsze
2 I,11| wyrzucić tysiące rubli z kieszeni aniżeli jedno przywiązanie
3 I,11| odezwy, skierowane do jego kieszeni, stale odpowiadał:~- Proszę
4 I,11| dla swego żołądka albo kieszeni.~I dopiero dziś spotkał
5 I,12| paczkę papierów z bocznej kieszeni surduta.~- Możemy zaraz
6 I,12| trzydziestoma tysiącami rubli w kieszeni!...~- Panie mecenasie -
7 I,12| To mówiąc wydobył z kieszeni kawałek brudnej substancji,
8 I,13| co?... Jakbym je miął w kieszeni; mógłbyś je pan natychmiast
9 I,16| musiałem zaspokajać z własnej kieszeni. Nie dziw się, że mnie to
10 I,18| go za nogi, ktoś sięga do kieszeni, ktoś uderza go między łopatki.
11 I,19| Ehe!... schowam ja do kieszeni ceremonie..." Zapiął marynarkę
12 I,19| mówił Wokulski wydobywając z kieszeni gruby pakiet - że oddam
13 II,2 | wszelki wypadek biorę do kieszeni krócicę i maszeruję gdzieś
14 II,3 | Mnie gazetę i chowa ją do kieszeni, nie dokończywszy mazagranu
15 II,3 | odparł Wokulski sięgając do kieszeni. ~- O nie, panie, dziękuję...
16 II,3 | machinalnie dotknął bocznej kieszeni surduta i już nie znalazł
17 II,4 | odparł Geist i wydobył z kieszeni średniej wielkości pudełko. -
18 II,5 | tymczasem wyjął z rozmaitych kieszeni cztery safianowe pudełka,
19 II,6 | Wąsowska wydobyła chustkę z kieszeni i poczęła ją gryźć. Na rzęsach
20 II,8 | ręką, potem obie włożył do kieszeni i poszedł w las ze spuszczoną
21 II,10| ta dobroczynność z cudzej kieszeni. Stach uczuł to jeszcze
22 II,11| wszystkiego, bo człowiek oprócz kieszeni ma jeszcze i serce...~-
23 II,11| zamku i od zatrzasku - ma w kieszeni.~Ledwie baronowa. doszła
24 II,14| A oto dowód...~Wydobył z kieszeni dwa arkusze i jeden z nich
25 II,17| musiała czerpać z twojej kieszeni?... Rok tylko żyłeś z nimi,
26 II,19| do ucha. Nagle w bocznej kieszeni zmarłego spostrzegł wysunięty
|