Tom, Rozdzial
1 II,6 | chcą, pan Ochocki z panem Starskim. ~- Dlaczego ja? - zawołał
2 II,6 | To może pan woli grać ze Starskim w pikietę?... Do tego on
3 II,6 | za nim panna Ewelina ze Starskim. Przy furtce hałas na przodzie
4 II,7 | Izabelę rozmawiającą ze Starskim. Ona tak samo patrzyła na
5 II,7 | przez litość romansuje ze Starskim... Rozumiem kobietę, która
6 II,7 | skończywszy... choćby na panu Starskim, który swoich wiecznie trwających
7 II,7 | akurat zetknąłem się z panem Starskim, który z przeciwnego końca
8 II,7 | nie życzę jej stosunków ze Starskim, gdyż ona sama się chroni,
9 II,8 | gustuje w Ochockim, nie w Starskim. Biedny baron, a jeszcze
10 II,8 | tak widocznie durzy się w Starskim. Trzeba mieć bardzo pustą
11 II,8 | ukazała się pani Wąsowska ze Starskim. ~- Czy nie chcesz, Belu -
12 II,8 | gdyby chcieli wymieniać ze Starskim tkliwe spojrzenia, nie robiliby
13 II,8 | że panna Izabela idzie ze Starskim pod rękę, że opiera się
14 II,12| powiedzieć coś życzliwego o Starskim, ale uwięzły mu wyrazy.
15 II,13| podobieństwo między nim i Starskim. Molinari miał takież same
16 II,15| rozmowa panny Izabeli ze Starskim, prowadzona po angielsku.
17 II,15| rzeczy, i zetknął się ze Starskim.~- Co panu jest?... - zawołał
18 II,17| ja... ścigałem się ze Starskim i Bóg wie z kim jeszcze."~
19 II,17| poszła w krzaki z panem Starskim. Już mu zabrakło pieniędzy
20 II,17| niedzieli baron z żoną i ze Starskim pojechali do Zasławia na
21 II,17| dziesięcioma dniami strzelał się ze Starskim i dostał kulą po wierzchu
22 II,17| Skierniewic, rozmowa ze Starskim i jego umizgi były tylko
23 II,17| głośniejszym, strzelał się ze Starskim...~- To prawda - rzekł Wokulski
24 II,17| nie romansowała z panem Starskim?- zapytał Wokulski.~- O!...
25 II,17| jest: strzela się z panem Starskim i dostaje kulą po żebrach...
|