Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |          formach fałdy ubrań. Była pewna, że robi im to wielką przyjemność,
 2  I,6 |          oczekiwanie, ale nie jest pewna, na co czeka: czy na to,
 3  I,6 |         dusza spokojem. Teraz jest pewna, że modły jej zostały wysłuchane,
 4  I,6 |          brwi - ja sama nie jestem pewna, czy i ojciec nie ma jeszcze
 5  I,6 |        dobroczynność, ale nie była pewna, czy to był handlujący strojami
 6  I,9 |            się Wokulskiego zrobiło pewną sensację.~- Jenerale - mówił
 7  I,9 | Przypuszczasz pani, że...~- Jestem pewna - odparła wzruszając ramionami. -
 8  I,19|      oszczędności ta jest najmniej pewną - odparł Rzecki. ~- Jesteś
 9  I,19|         ręki... ~- Czy jesteś tego pewna? ~- Najzupełniej. Zresztą
10 II,2 |            stanowczo - gdyż jestem pewna, że mój zbłąkany mąż lada
11 II,2 |        baronowa. - Mój mąż (jestem pewna, że to on) przysyła jej
12 II,2 |          nie wie o tym, ale jestem pewna, że... pojechałaby do niego,
13 II,3 |           i poglądy zbiegają się w pewną całość, w jakiś system filozoficzny,
14 II,7 |   wyjechała, lubo niechętnie. Była pewna, że w Zasławku już znajduje
15 II,7 |           na tym wyjdzie!..."~Była pewna, że pierwszym człowiekiem,
16 II,7 |           dobrą rasę. Może być, że pewna część jej za wiele próżnuje;
17 II,8 |          do końca wakacyj... Byłam pewna, że zepsuje mu się humor,
18 II,8 |         panna Izabela - ale jestem pewna, że prędko znudzi pana mój
19 II,9 |           mi wystarcza... Ale znam pewną ubogą rodzinę, której na
20 II,10|           postawie jego zauważyłem pewną osobliwość: przyciskał on
21 II,12|       ojcowskich złudzeń, ale była pewna, że rój wizytujących jej
22 II,12|          zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce. Wprawdzie
23 II,13|        między nami. Zresztą jestem pewna, że nawet Bela przebaczyłaby
24 II,17|          ciężarów gatunkowych poza pewną granicą.~Obaj umilkli, a
25 II,17|        daje procent?~- Siódmy.~- A pewna to lokacja?~- Pierwszy numer