Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |           dostrzegł ten ruch kątem oka i podbiegłszy do Lisieckiego,
 2  I,7 |             to..."~Tu urwał i spod oka spojrzał w stronę panny
 3  I,8 |            Błyszczą przez mgnienie oka, aby zagasnąć na całą wieczność,
 4  I,8 | odpowiedział doktór, nie odejmując oka od szkła - i ożeń się.~-
 5  I,8 |   Mraczewski przypatrując się spod oka Wokulskiemu. - Jest to baron
 6  I,9 |          stoliczku nie spuszczając oka z panny Izabeli.~"Naturalnie,
 7  I,10|         jak pijany. Przez mgnienie oka widziałem jego twarz: miał
 8  I,11|        patrząc na Wokulskiego spod oka - choćby powtórzył księciu
 9  I,12|          rękę i obserwował go spod oka.~- A tak... spółka!... -
10  I,18|            zdolności psychiczne od oka do ucha, pochwycił wyrazy
11  I,18|     chudości."~Rzecki ubiera się w oka mgnieniu i z piorunującą
12 II,1 |           nic, tylko spojrzał spod oka. ~Zaczęto dzwonić i świstać.
13 II,1 |        witriol mało mu nie wypalił oka. Lecz co jego to obchodziło,
14 II,3 |          stołu. Garson patrzy spod oka, dwaj goście, bawiący się
15 II,4 |         Gość nie spuszczał z niego oka i uśmiechał się z łagodną
16 II,4 |        Geist nie spuszczał z niego oka, lecz stopniowo uspakajał
17 II,4 |        Geist nie spuszczał z niego oka. ~- Przypuśćmy - odezwał
18 II,4 |            w kimś od jednego rzutu oka? Albo jak można szaleć za
19 II,5 |           pierwszego, panie, rzutu oka uczułem dla pana szacunek
20 II,6 |         ramię Starskiego.~Mgnienie oka -brek wyprostował się i
21 II,10|         Sędzia patrzył na nią spod oka ; nagle rzekł :~- Teraz
22 II,12|      Szastalskiego, przez mgnienie oka zdawało mu się, że spada
23 II,17|           przenosić się w mgnieniu oka o setki mil... A ci potężni
24 II,17|       Kręcił się na krześle i spod oka rzucał spojrzenia na pokój;
25 II,17|       Szuman patrzył na niego spod oka.~- Stary romantyku!... stary