Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       i on wreszcie, co mi się najmniej podobało, za rozmaite przestępstwa
 2  I,8 |  bardzo bogatym kupcem.~Być co najmniej szlachcicem i posiadać stosunki
 3  I,8 |  wniosku, że Zięba musi być co najmniej biskupem socjalizmu.~Słowem,
 4  I,9 |    znanych nikomu - odparł - a najmniej chyba pani.~- A nie służyłże
 5  I,10|      zacierając ręce, jakby co najmniej przed dyrektorem banku,
 6  I,11|       dla dwudziestu rodzin co najmniej...~- Kropla w morzu - mruknął
 7  I,11|    strony szpitala, na ulicach najmniej uczęszczanych, nawet na
 8  I,14| grzecznością królów, to już co najmniej powinna być obowiązkiem
 9  I,14|       zostanie mi jeszcze - co najmniej - czterdzieści.~- Ciotka
10  I,14|    jestem pewny, że miałbym co najmniej osiem tysięcy rubli rocznie...
11  I,14| Izabeli mógłby być człowiek co najmniej posiadający majątek ziemski.
12  I,17|       Maruszewiczem, figurą co najmniej podejrzaną. ~"Zwyczajnie,
13  I,18|     Nie spostrzegł też jednego najmniej spodziewanego gościa, którego "
14  I,18|       okazały jegomość jest co najmniej hrabią i właścicielem wielkich
15  I,19|       kas oszczędności ta jest najmniej pewną - odparł Rzecki. ~-
16 II,2 |       są to sprawy, do których najmniej miałbym ochoty mieszać się.
17 II,3 |       tak wielki, jak gdyby co najmniej połowa Warszawy biegła na
18 II,3 | rozmowy.." Ludzie obrzydli mu; najmniej wstrętnymi byli ci chorzy
19 II,4 |    pustym mniej, a w drucianym najmniej. Wyobraź więc sobie, że
20 II,5 |        majętnych, z których co najmniej połowy dotychczas nie znał...
21 II,13|      wiedzą, biedaki! że on co najmniej o pięć procent zniży im
22 II,17|        jedną zasadę: dawać jak najmniej, a brać jak najwięcej, tak
23 II,17|   myślom Wokulskiego.~"Mam, co najmniej, trzydzieści do czterdziestu
24 II,17|       wcale nie cierpię, a już najmniej z winy dam...~- Proszę?... -
25 II,19|     tak niezwykły człowiek, co najmniej znajdował się na drodze