Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |          mu się całymi godzinami, myślała o nim i... kto wie, ile
 2  I,6 |            Potem zapomina, o czym myślała w tej chwili, i pyta się
 3  I,8 |       wiadomo gdzie i na co. Może myślała o Apollinie?...~Wokulski
 4  I,11|   rekomendowała nauczycielki; nie myślała o zamążpójściu, ale swatała
 5  I,14| Wielkiejnocy panna Izabela często myślała o Wokulskim, a we wszystkich
 6  I,14|     dalekim brzegu, panna Izabela myślała o Wokulskim. I w bezmiarze
 7  I,14|  przyjemny, szczególnie w zimie - myślała - ale... w pewnym oddaleniu."~
 8  I,14|        może ojciec ma rację?... - myślała panna Izabela. - Może on
 9  I,14|       dogadać się z Ochockim?.. - myślała panna Izabela. - Czymże
10  I,14| przygodach, a w godzinę - już nie myślała o nich. Gdy zaś ojciec późno
11  I,14|            Szczęśliwy człowiek! - myślała. - Mnie obrażają, a jego
12  I,14|   Kleopatry, żyć nie może..."~Tak myślała zanosząc się od płaczu;
13  I,14|   Jednakże Pan Bóg jest łaskawy - myślała - gdy ocalił człowieka,
14  I,14|       cacka ustawione na biurku i myślała, że jednak ojciec łudzi
15  I,16|           Julii i przeglądając go myślała : ~,,Gdyby też nagle wszedł
16  I,16|          moim powiernikiem!..." - myślała panna Izabela topiąc słodkie
17  I,19|          papa z tym Wokulskim!" - myślała panna Izabela chodząc tam
18 II,7 | przypatrzą na świeżym powietrzu - myślała staruszka - a będzie, co
19 II,7 |       była najlepszą kobietą, nie myślała powtórnie wychodzić za mąż,
20 II,12|   oświetlonej.~"Cóż to za wiek? - myślała. - Dwadzieścia pięć lat
21 II,12|           czy ma serce. Wprawdzie myślała wciąż o Wokulskim podczas
22 II,12|           mnie tam do kochania! - myślała. - We mnie już namiętności
23 II,12|          kochał. "Która kobieta - myślała sobie - potrafi nie ulitować
24 II,15|    wzrastał.~"W tym coś jest... - myślała. - Jak on dziwnie wyglądał..."~
25 II,17|       nami, to żaba, nie kobieta. Myślała tylko o strojach, zabawach