Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |      powinieneś być hrabią, nie kupcem, i dziwię się, że pan od
 2  I,8 |        z nią, należało:~Nie być kupcem albo być bardzo bogatym
 3  I,8 |         albo być bardzo bogatym kupcem.~Być co najmniej szlachcicem
 4  I,12|  sprzedają kamienicę, a jedynym kupcem będzie baronowa Krzeszowska,
 5  I,13|      niej? Małym, galanteryjnym kupcem. A dziś mówią o mnie w całej
 6  I,14|     ziemią!... Ale on był tylko kupcem, w dodatku - galanteryjnym!...
 7  I,14|       kto znajomy na spacerze z kupcem galanteryjnym!"~Przez parę
 8  I,14|    tylko, że jest galanteryjnym kupcem. Przyjemnie byłoby mieć
 9  I,14|        więcej zbliżyć się z tym kupcem i przebaczyć mu jego stanowisko
10  I,16|         jest naprawdę genialnym kupcem, powinien mieć i z pewnością
11  I,17|        pan Wokulski jest dobrym kupcem i naszą spółkę poprowadzi... ~-
12  I,19|          Ja?... Przecież jestem kupcem. ~- Kupiec!... Także mi
13  I,19| Dlaczego?.. Jestem, widzi pani, kupcem i... takie uwięzienie kapitału
14 II,3 |       odparł Wokulski. - Jestem kupcem galanteryjnym i karabiny
15 II,3 |      jej nie ufam. ~- Ja jestem kupcem, panie Jumart - odpowiedział
16 II,3 |     dlatego tylko, że ja jestem kupcem, a ona jakąś tam arystokratką...
17 II,4 |        głucho Wokulski - jestem kupcem. ~- Nie jesteś pan kupcem,
18 II,4 |       kupcem. ~- Nie jesteś pan kupcem, tylko desperatem - odparł
19 II,8 |      wobec pani, jestem także i kupcem. ~- No, kupcem można być
20 II,8 |   jestem także i kupcem. ~- No, kupcem można być i można nic być,
21 II,8 |        powiedziano, że pan jest kupcem, który w dodatku szybko
22 II,9 |        moskiewskich? Ale z moim kupcem nie było gawędy. W taki
23 II,9 |        rozmowie z tym poczciwym kupcem, którego nawet nazwiska
24 II,13|      zrobił nie dlatego, że był kupcem, ale że oszalał dla panny
25 II,17|    szczelnie są zamknięte przed kupcem i przemysłowcem, że albo