Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |      kosztowne drobiazgi, kiedy kraj jest zrujnowany?... Czy
 2  I,9 |        obchodzą fabrykanci, ale kraj, nasz kraj, biedny kraj...~-
 3  I,9 |      fabrykanci, ale kraj, nasz kraj, biedny kraj...~- Czym można
 4  I,9 |         kraj, nasz kraj, biedny kraj...~- Czym można panom służyć? -
 5  I,9 |        nich, nasz nieszczęśliwy kraj wyglądałby inaczej.~Usłyszała
 6  I,11|   podźwignąć nasz nieszczęśliwy kraj...~A gdy to powiedział,
 7  I,11|   publiczne i ten nieszczęśliwy kraj...~- Jak Boga kocham, zaraz
 8  I,11|              Nasz nieszczęśliwy kraj - zakończył książę.~- Proszę
 9  I,12|     ludzi, którzy wysysają cały kraj, topią pieniądze za granicą,
10  I,12|   Bardzo pragnąłbym widzieć ten kraj kwitnącym i dlatego, panie
11  I,17|    stosunki, a nareszcie - cały kraj i całą ludzkość. Zdawało
12 II,1 | przyjechał? ~- Wróciłem. ~- Cóż kraj tamtejszy? ~- Niczego. ~-
13 II,2 |      Ciekawy byłem, jak wygląda kraj, z którego wypędzają Szwaba...
14 II,3 |   Warszawy. ~- Ah, ca... Piękny kraj... bogaty kraj... Naprzód,
15 II,3 |           Piękny kraj... bogaty kraj... Naprzód, Lizetka!...
16 II,4 |       znowu myślał: "Szczególny kraj, w którym od tak dawna mieszkają
17 II,17|         Niemcy i w każdym razie kraj straci. A tak i kraj zyska,
18 II,17|      razie kraj straci. A tak i kraj zyska, i my...~- Coraz mniej
19 II,17|        na tym zyskują, to znowu kraj zyska... Kompletny chaos!..~-
20 II,17|         żydowsku... Nieszczęsny kraj! nieszczęsny język!...~-
21 II,17|       tej spółki... Nieszczęsny kraj!...~Kiwnął głową i wyszedł.~
22 II,17|       Wokulskiego... Biedny ten kraj!...~Wyjście księcia, aczkolwiek
23 II,17|     gruzami swoimi zasypać cały kraj, tysiące pracowników, setki
24 II,17|   obetrzeć łzy tysiącom, ocalić kraj od ruiny, handel popchnąć
25 II,17|    majątek w ofierze... Zabawny kraj, gdzie baby trzymają pierwsze