Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         wówczas zdania mego ojca głęboko wyrzynały mi się w pamięci,
 2  I,3 |         się i rozważaj ten napis głęboko...~Przybliż się i rozważaj
 3  I,3 |         się i rozważaj ten napis głęboko.~Głos jego stopniowo cichnął,
 4  I,5 |     starego świata, a pan Tomasz głęboko odczuwał to, z wielkimi
 5  I,6 |   siostra i jej koteria. Oni tak głęboko zasnęli, że razi ich każdy
 6  I,9 | czerwonej wstędze ukłonił mu się głęboko i otworzył drzwi do kontramarkarni,
 7  I,11|       rzekł do siebie Wokulski i głęboko odetchnąwszy spytał głośno:~-
 8  I,12|          życzliwa~A.M."~Wokulski głęboko odetchnął; obie wiadomości
 9  I,15|        Prosty ten zbieg wypadków głęboko wstrząsnął Wokulskim; przez
10  I,17|     kupna domu Łęckich. Wokulski głęboko odetchnął; miał czas. ~Punkt
11  I,18|             Pan Ignacy uczuł się głęboko obrażony. Wstał ze swego
12  I,19|         poszła do swego buduaru, głęboko zadumana. ~Niepokój trapiący
13 II,3 |     Wiedniu. ~- Nie byłem. ~Dama głęboko odetchnęła. ~- Tym lepiej -
14 II,3 |         nie zginę!..." - mruknął głęboko zniechęcony. ~I w tej chwili,
15 II,4 |        ją publiczności. Wreszcie głęboko odetchnął: zdawało mu się,
16 II,7 |          Tegoroczny pobyt na wsi głęboko zmodyfikował niektóre poglądy
17 II,7 |        sierp księżyca. Wokulski, głęboko zamyślony, porównywał w
18 II,11|         człowieka:~Oboje byliśmy głęboko wzruszeni.~- Cóż - rzekłem
19 II,12|      ulitować się nad sercem tak głęboko zranionym, a tak cichym
20 II,13|         będzie!..." - pomyślała, głęboko wzruszona.~Podczas wieczorów
21 II,13|        posądzać...~Panna Izabela głęboko spojrzała mu w oczy i wyciągając
22 II,15|     peronu. Kilka razy odetchnął głęboko, napił się wody z beczki,
23 II,17|         się pod ziemię, choć tak głęboko jak... studnia w zasławskim
24 II,17|        się z fotelu. Wokulskiego głęboko poruszył jego widok.~- Czy
25 II,19|        zapaść się pod ziemię tak głęboko jak studnia zasławska...~-