Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       klnąc i stękając mówił:~- E! wiesz, stary, że już za
 2  I,7 |      ale...~- Co znaczy to: a l e?... - z niepokojem zapytała
 3  I,11|            Rzutki, ryzykowny, t e k - odezwał się jakby z
 4  I,11|   wtrącił hrabia zgarbiony.~- T e k!... - potwierdził hrabia-Anglik.~-
 5  I,11|       pan Wokulski ma głos.~- T e k!... - poparł go hrabia-Anglik
 6  I,11|   wtrącił hrabia zgarbiony.~- T e k... - szepnął Anglik.~-
 7  I,11|  szanować zyski groszowe...~- T e k... Pens jest ojcem gwinei... -
 8  I,11|     rzekł zgarbiony hrabia.~- T e k... - dodał Anglik.~- Owe
 9  I,11|     hrabia i podał mu rękę.~- T e k - dodał pseudo-Anglik
10  I,11|        trzydzieści tysięcy... t e k!... - dorzucił hrabia-Anglik
11  I,11|    chciał przyjąć udział...~- T e k!... - wtrącił hrabia-Anglik.~-
12  I,12|         próżno nazywa się d o m e m... Kamienica dla kupca
13  I,12|        wizytą i z interesem - t e k!...Czy wolno?...~- Służę
14  I,12|     najzupełniej prawidłowo - t e k - ośmiela się najuprzejmiej
15  I,13|        ten niby-Anglik, ten: "t e k"?. On mówi: "Wokulski
16  I,14|        i musiała przyznać, że t e n człowiek nie jest byle
17  I,17|  rozkazujcie, proszę was... w j e j imieniu..." ~"Podle mi
18  I,18|   szerzej rozpuszcza kieszeń... E i jeszcze zarobiłby z dziesięć
19  I,19|    miłością ~- Mówisz tak, bo j e j nie znasz - wtrącił pochmurnie
20  I,19| nadkręci. Prawda, że nie znam t e j, ale znam inne. Ażeby
21 II,4 |     energią. Pan, panie S i u z ę, masz niezawodnie cechy
22 II,4 |  łopatce od węgli, jak ja w n i e j, to cóż mi jeszcze pozostaje?... "
23 II,4 |    teraz idź już, panie S i u z ę, odpocznij i namyśl się:
24 II,8 |        zeszłotygodniowe ślady j e j stóp! Wiernego rycerza,
25 II,19|    przysiągłbyś, że to jest A l e... O! uważasz?... Ja powiadam,