Tom, Rozdzial
1 I,3 | nie potrzebował okurzać dzięki swoim niedzielnym wykładom
2 I,5 | sam okryty ranami ocalał dzięki miłości murzyńskiej księżniczki.
3 I,5 | niejeden sekret domowy.~Dzięki nawet tym opowiadaniom nabrała
4 I,8 | o tych tysiącach, którzy dzięki jego tanim towarom mogliby
5 I,9 | niespokojne zdumienie.~"Dzięki Bogu - pomyślał - że jestem
6 I,11| chrząknął; zebrani umilkli, dzięki czemu można było usłyszeć
7 I,14| szafirów...~Zakład stanął, dzięki czemu hrabina i panna Izabela
8 I,14| można było wątpić, że tylko dzięki Wokulskiemu baron pojednał
9 I,19| zawołał pan Tomasz: - Dzięki tobie przekonałem się, że
10 II,3 | Paryżu. Przede wszystkim dzięki mnóstwu instytucyj mógłby
11 II,3 | względu na niedzielę i święta. Dzięki czemu spełnia się tu prawo
12 II,3 | i najzdolniejsi. Ci zaś dzięki pracy całych pokoleń takich
13 II,3 | pielęgnują w razie choroby. ~Dzięki troskliwości o wszystko
14 II,6 | mężatka głupia. A dopiero gdy dzięki zbiorowym usiłowaniom pozwoli
15 II,8 | pomimo to było bardzo wesoło, dzięki kłótni pani Wąsowskiej z
16 II,10| środek.~Stałem przy ławkach, dzięki czemu mogłem słyszeć rozmowę
17 II,11| Zaprosi go, zaprosi, gdyż, dzięki Bogu, Wokulski jest jeszcze
18 II,14| niejakiej pani Stawskiej dzięki troskliwości pani baronowej
19 II,16| panną Łęcką, to jeszcze, dzięki Bogu, nie brak kobiet i
20 II,17| mury, te cudowne lampy, dzięki którym można było zwalczać
21 II,17| nikogo widywać. No, ale dzięki Bogu, już wszystko przeszło...~
22 II,17| że jestem ocalony, i to dzięki pani...~Głos mu drżał. Wziął
23 II,17| Mają licznych wielbicieli i dzięki temu wywierają na nas taki
24 II,19| umarłych.~"No, a Stach, dzięki Bogu, jest zdrów!..." -
25 II,19| trafnością swojej kuracji, dzięki której choroba serca zatrzymała
|