Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |     ścianach u ciotki wisieli sami święci; ale jakkolwiek było
 2  I,5 |    Londynie znajdowali się ci sami ludzie, te same obyczaje,
 3  I,5 |        ale za to wciąż gadają sami do siebie- gdzie niewierność
 4  I,9 | pierwszego salonu, gdzie byli sami mężczyźni.~- Widzisz pan:
 5  I,9 |    Wokulskiego.~A gdy zostali sami, dodała:~- Nawet nie wiesz,
 6  I,10|    karku?... Czemu, żeście wy sami nie umieli go nadstawić?...~-
 7  I,11|      przez kilkudniową podróż sami nie wiedząc po co.~Z podobnego
 8  I,11|     kupieckie?... Niechby już sami kupcy...~- Choćby dlatego -
 9  I,12|    dwaj najgorętsi dorożkarze sami siebie własnymi powozami
10  I,12|  średnie, niby to zdrowe, i - sami giną bez ratunku: ekonomicznie,
11  I,14|      i nie przeprosił.~- Więc sami powiedzcie - mówiła wzruszonym
12  I,17|      odezwał się, gdy zostali sami - że lepiej zrobisz nie
13 II,1 |       natura ludzka: im mniej sami mamy skłonności do męczeństwa,
14 II,2 |    wolności!... A dziś co?... Sami pchają się do Bośni, gdzie
15 II,9 |  Uspokój się, mój kochany. Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają,
16 II,10|   wyszły dygając i zostaliśmy sami, jakby w kółku familijnym.~-
17 II,11|    albo do zajmowania których sami ich zmuszamy, pchamy ich,
18 II,11|       okryty sławą, tak że go sami Francuzi gwałtem zaczną
19 II,16|   Rzecki..." Gdy zaś jesteśmy sami, nazywa mnie "kochanym Rzesiem"...~
20 II,17| wspólnikom...~- Jaki? Panowie sami zawiązaliście ze mną spółkę
21 II,17|     mną spółkę tylko na rok i sami żądaliście takiego prowadzenia
22 II,17|   Poszukajcie.~- Starozakonni sami do nas przychodzą...~- Otóż
23 II,17|       porozmawiali pięć minut sami, robi mi wymówki, wiesz
24 II,19|      że gdyby w kraju zostali sami Żydzi, wyszlibyśmy z torbami