Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |              zapewne i poprzednio...~Na próżno staruszek wypierał się:
 2  I,7 |                 o czym innym myśleć. Na próżno. Wróciła się i choć tygrys
 3  I,8 |           obwisłymi wymionami, która na próżno biegała od rynsztoka do
 4  I,9 |              Niepokój jego wzrastał; na próżno szukał panny Izabeli.~"-
 5  I,11|                 żałośnie jakiś ptak, na próżno wzywający towarzysza; na
 6  I,12|         winszuję... Dom handlowy nie na próżno nazywa się d o m e m...
 7  I,13|                 na wszystkie strony. Na próżno. Gdy schodził stamtąd, zatamowali
 8  I,13|                 przedmiocie, którego na próżno szukał po suficie i ścianach
 9  I,13|              nagród sprzed nosa?..."~Na próżno przekonywałem go - ciągnął
10  I,14|              złośliwie o niej mówić. Na próżno wrogowie panny Izabeli,
11  I,14|              się za tym młodzieńcem; na próżno odezwała się za nim hrabina
12  I,17|            śladu niechęci albo dumy. Na próżno. Traktowała go jak równego
13  I,17| najlepsze-odparł inkasent i wyszedł, na próżno starając się ukryć radość. ~-
14  I,18|               usiłował po kilka razy na próżno wprowadzić klucz do zamku.
15  I,18|            niego Wokulski chce biec. Na próżno zatrzymuje go pan Ignacy,
16  I,18|              biedna, samotna kobieta na próżno szuka człowieka, któryby
17 II,4 |             której tonęła jego dusza na próżno szukająca tam dna albo brzegów. ~"
18 II,8 |               drodze złe przeczucia. Na próżno. Uczepiła go się myśl, że
19 II,8 |                    Zwykle za późno i na próżno!..~Co mnie jednak dziwi
20 II,9 |            skandal.~Modliłem się nie na próżno. Kara boska już wisiała
21 II,10|                Nie chcąc jednak może na próżno przerażać pani Stawskiej,
22 II,10|            Bogiem... Ale co to gadać na próżno.~Mówią coś o kanalizacji
23 II,11|                rady. Kręci, wierci - na próżno... Dyma znowu po narzędzia,
24 II,12|                 dzień, ale zdaje się na próżno... Więc co do programu?...~-