Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |  samotnością.~" Nic, nic!..." - powtarzał tułając się po uliczkach,
 2  I,9 |       usta i w szmerze fontanny powtarzał błogosławieństwa i obietnice...~"
 3  I,10|       się z moją ciotką) ciągle powtarzał:~- Mówiłem, że Bonapart
 4  I,11|        i błąkając się bez celu, powtarzał:~"No, zobaczymy, co będzie
 5  I,12|     Romantyk!... romantyk!... - powtarzał adwokat z uśmiechem.~Wokulski
 6  I,15|    zrobię?... cóż zrobię?..." - powtarzał ściskając dłońmi rozgorączkowaną
 7  I,17|         tak by odpowiedziała" - powtarzał, ciągle przypominając sobie
 8  I,17|       ich pewno nie spotkam!" - powtarzał z rozpaczą. ~Tuż nad sadzawką,
 9  I,17|      Głupiec jestem, głupiec! - powtarzał. - Po co ja się pnę między
10 II,1 |         kozie śmierć...", które powtarzał do końca życia. ~Nareszcie
11 II,3 |           Głupcy! głupcy!..." - powtarzał. ~Nagle przyszło mu na myśl:
12 II,5 | Wokulski, błagam, ażeby pan nie powtarzał nawet przed samym sobą.
13 II,7 |      słowa, które często książę powtarzał mi o panu: "Gdyby Wokulski
14 II,14|         uczuciu człowieka?...~I powtarzał za Mickiewiczem:~"A po dniach
15 II,15|     Kwadranse... kwadranse... - powtarzał czując, że niedokładnie
16 II,15|          Boże miłosierny!..." - powtarzał wśród łkań.~Dróżnik przypełznął
17 II,17|        wina... Nasza wina!... - powtarzał Wokulski. - Nie możemy odmawiać
18 II,17|       Piekielna jego kuracja! - powtarzał. - Ale kto wie, czy nie
19 II,17|   najwięcej przyjemności, toteż powtarzał je najczęściej.~Jednego
20 II,17|     Ocalony!... Uwolniony!... - powtarzał.~- Posłuchaj mnie pan -
21 II,19|   zrobić i nic nie zrobił!... - powtarzał pan Ignacy ze smutkiem w
22 II,19|     słowa... piękne słowa!... - powtarzał subiekt. - Wytłomaczże pan
23 II,19|            masz pan rację!... - powtarzał Rzecki.- A teraz ta panna
24 II,19|        po tysiączny raz w życiu powtarzał :~"Marionetki!... Wszystko