Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |    odpowiedział pan Ignacy.~- A niechże sobie zakłada sto nowych
 2  I,9 | Błogosławieni, którzy płaczą... Niechże przynajmniej tobie zmarły
 3  I,10|      pięćdziesiąt rubli). - Ale niechże pan czasem nie wspomni panu
 4  I,10|         Mraczewski nihilista... Niechże się więc pierwszy ożeni,
 5  I,13|        przejechać się na nim.~- Niechże pan powie, panie Yung, czy
 6  I,13|       sam sprzedawał cynamon... Niechże już raz przyjdzie ta głupia
 7  I,15|        zblednie panna Izabela. -Niechże sobie potem idzie za mąż,
 8  I,15|        Łęckich obrazić. Zresztą niechże znajdzie się ktoś obcy...
 9  I,19|    dzisiaj... Cha! cha! cha!... Niechże sobie wreszcie Wokulski
10 II,2 |      baronowa w drugim pokoju - niechże pan zaniesie do Św. Krzyża
11 II,2 |        jej ciche szlochanie. ~- Niechże się pani uspokoi!... - łagodnie
12 II,2 |      Wokulskiego... Czy tak?... Niechże mu pan powie, że albo ja
13 II,2 |     ciągle myślę o Ludwiczku... Niechże: panowie raczą spocząć... ~
14 II,2 |       już o panią Stawską. ~- A niechże pan zagląda do nas choćby
15 II,3 |      każdym razie nieprędko. ~- Niechże mi pan przynajmniej pożyczy
16 II,5 |        jadę. Witam pana barona. Niechże pan siądzie. ~- A to doskonale! -
17 II,9 |       że ona kocha Wokulskiego. Niechże go sobie kocha, byle oboje
18 II,10|   staruszka. - Jest H i jest T. Niechże pan spojrzy...~Spojrzałem.
19 II,13|         i cóż na to poradzę?... niechże już pan ma nadzieję, jeżeli
20 II,13|     dobry dla nas - szepnęła. - Niechże pan będzie szczęśliwy...~
21 II,14|    zawołała pani łamiąc ręce.~- Niechże jaśnie pani nie robi skandalu
22 II,17|  miesięcy - odparł Ochocki. - A niechże ich w końcu diabli wezmą,
23 II,17|  technologicznej pracowni!... I niechże mi teraz dowodzą, że na
24 II,19|         pan darmo pracuje?...~- Niechże was milion diabłów porwie!... -