Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |    ukłonił się jej i ofiarował krzesło, a pan Lisiecki zniknął
 2  I,4 |     Pan Ignacy przysunął sobie krzesło.-~- Może co zjesz? Mam szynkę
 3  I,8 |       do neseserek i upadła na krzesło.~Do przybysza wybiegł Mraczewski
 4  I,9 |  rzekła prezesowa wskazując mu krzesło obok. - Stanisław ci na
 5  I,10|       Siadaj - dodał wskazując krzesło. - Kaziek! rwij do Grossmutter...
 6  I,12|      rzucając się na wyplatane krzesło przed kontuarem. A ponieważ
 7  I,13|       niedbale rzucając się na krzesło. Nogi mu jednakże zastygły
 8  I,13|      oczy.~Wokulski wskazał mu krzesło i przeszedłszy się parę
 9  I,15|   rubli. Ale, panie, jeżeli za krzesło na koncert Rubinsteina mogłem
10  I,17|      odezwał się wskazując jej krzesło. ~Usiadła na brzegu aksamitnego
11  I,18|    potrącań. Nareszcie znalazł krzesło i odetchnął. Tu przynajmniej
12  I,18|        krzeseł i właśnie na to krzesło, gdzie siedzi pan Ignacy.
13 II,1 |        kolanach mężowi. Kruche krzesło złamało się pod dubeltowym
14 II,2 | wskazując mi nie mniej obdarte krzesło. - Mój mąż służy niby to
15 II,3 |        kawiarnia. Rzuca się na krzesło, tuż przy chodniku; zjawia
16 II,3 |    przybiegł do stołu, padł na krzesło, obejrzał się na drzwi i
17 II,6 |        w królestwie niebieskim krzesło pomiędzy niewiniątkami.
18 II,8 |   następnie zadyszany upadł na krzesło, a po chwili rzekł:~- Uważa
19 II,10|     pani Stawskiej ; odwróciła krzesło tyłem do lampy i spytała
20 II,10|      marszcząc brwi), potrącił krzesło, zabębnił na szybie i nagle
21 II,11|    trzecim piętrze ukazuje się krzesło, na krześle siada Patkiewicz,
22 II,14| przestrzeni, często upadała na krzesło lub fotel z biciem serca,
23 II,16|      wiem - westchnął.~Padł na krzesło, aż zatrzeszczało, i mówił:~-
24 II,17|  piętro, że zadyszany upadł na krzesło i z trudnością mówił.~Wokulski