Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |             równie posiadają notatki dwaj inni. jego koledzy, a także
 2  I,3 |            sprawiedliwość podzielali dwaj jego koledzy. Nieraz pan
 3  I,3 |          kary cielesnej : ja tudzież dwaj synowcy starego - Franc
 4  I,3 |         jadaliśmy w sklepie, naprzód dwaj młodzi Minclowie i August
 5  I,3 |              oszczędności: ja, Katz, dwaj synowcy i służba. Nierobienie
 6  I,9 |         Wokulskiemu. Tu garbarz, tam dwaj subiekci bławatni, dalej
 7  I,10|         piersi. Mój sąsiad strzelił; dwaj stojący za mną prawie na
 8  I,10|             cały czas naszej rozmowy dwaj chłopcy i subiekt załatwiali
 9  I,12|         zbiegowisko i w rezultacie - dwaj najgorętsi dorożkarze sami
10  I,13|         stamtąd, zatamowali mu drogę dwaj tyłem stojący panowie, z
11  I,14|            walczyć będą z jej powodu dwaj ludzie, którzy ją śmiertelnie
12  I,14|            Pod grupą zielonych drzew dwaj czarno ubrani mężczyźni
13  I,18|             Ignacy jest pewny, że ci dwaj panowie pobiją się; oni
14 II,1 | najsurowszych sędziów znajdowali się dwaj odpaleni konkurenci pani
15 II,2 |            no i nic płaci; ale tamci dwaj nic nie mówią i także nie
16 II,3 |       pięćdziesiąt tysięcy rubli... ~Dwaj Francuzi, towarzyszący Suzinowi,
17 II,3 |               mija go omnibus, potem dwaj ludzie z tragami, potem
18 II,3 |              Garson patrzy spod oka, dwaj goście, bawiący się cienkimi
19 II,10|              Maruszewicz, a na prawo dwaj studenci. Jeden z nich odznaczał
20 II,10|           poszedł do swego pokoju, a dwaj stójkowi prawie wynieśli
21 II,11|            krześle siada Patkiewicz, dwaj koledzy spychają go i -
22 II,12|             przy kolei. Ale ponieważ dwaj jego przyjaciele, panowie
23 II,12|            Izabela.~Do salonu weszli dwaj bardzo eleganccy młodzi
24 II,17|             z krzesłem.~- Klejn i ci dwaj... pamiętasz?... Ten Maleski