Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |   zastawę buduarowego stolika, dokoła których ustawiały się albumy,
 2  I,5 |     nie dla posagu.~Więc znowu dokoła panny Łęckiej począł zbierać
 3  I,5 |        na kilka lat wytworzyło dokoła panny pustkę. Podziwiano
 4  I,9 |  bankocetli, srebra i złota, a dokoła nich damy siedzące na wygodnych
 5  I,10|       jak my byliśmy ubodzy, a dokoła mój ojciec, ciotka, pan
 6  I,13|     powrócił z kasy z biletem. Dokoła powozu tłoczyła się ciżba
 7  I,13|   furmanem, że Wokulski wygra. Dokoła nich kipiały śmiech i radość.
 8  I,18|    Klejn lękliwie obejrzał się dokoła sklepu, a widząc, że ich
 9  I,18|       na sali. Pan Łęcki toczy dokoła błędnym wzrokiem i teraz
10  I,19|          Już na sali słyszałem dokoła siebie głosy, że kamienica
11 II,2 | zanadto symetrycznie ustawione dokoła stołu świadczyły, że gość
12 II,3 | wszystko i wszyscy. ~Tymczasem dokoła niego wciąż "wre i kipi,
13 II,3 |   Wszystkie te widoki tworzyły dokoła niego chaos, któremu odpowiadał
14 II,3 |       którego świętość wszyscy dokoła zachwalali, postawiono go
15 II,5 |    jego nauka i majątek, gdyby dokoła siebie nie miał serc przyjaznych;
16 II,8 |        uwierzę we wszystko, bo dokoła widzę tylko pańskich sprzymierzeńców. ~-
17 II,8 |   wtedy najszczęśliwszy, kiedy dokoła siebie widzi to, co nosi
18 II,8 |    między dębami wesoły ogień, dokoła którego siedziało zasławskie
19 II,8 | przypatrywał się białej łódce, dokoła której błyszczała woda,
20 II,8 |      nie bardzo uważał, co się dokoła niego dzieje. Mimo to nad
21 II,8 |        ani śladu podobieństwa. Dokoła szaro i cicho. Słychać tylko
22 II,10|   również z obwiązaną głową, a dokoła niej pan Wirski, pani Wirska,
23 II,11|       które nawet przeceniają, dokoła panny Łęckiej zgromadził
24 II,13|       odrywać. Człowiek patrzy dokoła siebie, myśli, sądzi i w