Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |       Obejrzała tę...~- Tę?..~- A chciała wziąć tę...~- Ach, tę... -
 2  I,7 |         się pod nią. Przez chwilę chciała wrócić do powozu i uciec
 3  I,9 |        sama z takim ruchem, jakby chciała powiedzieć: ach, kiedyż
 4  I,11|         kuzynka przez tydzień nie chciała ze mną rozmawiać... I żebym
 5  I,14|          za nędznik!..."~Oburzona chciała zapowiedzieć Mikołajowi,
 6  I,16|        dziwnym wzrokiem, jakby go chciała przeniknąć do dna i przykuć
 7  I,16|     pochylając się naprzód, jakby chciała go pocałować w czoło. Potem
 8  I,19|           Nagle, zdjęta strachem, chciała gdzieś uciec czy kogoś zawołać;
 9 II,2 |          że baronowa tu mieszka...Chciała nawet kupić ten dom...~-
10 II,2 |     baronowa spojrzała tak, jakby chciała mnie spalić wzrokiem i utopić
11 II,7 |      sobie damę... ~Panna Felicja chciała protestować, ale w tej chwili
12 II,8 |           kapeluszowa mnie by nie chciała. ~- I cóż tu robisz, kiedy
13 II,9 |      drugie, że taż pani baronowa chciała jak najtaniej kupić od Wokulskiego
14 II,10|          ona zabawna, sama bym ją chciała mieć. Nazywa się Mimi. Kiedy
15 II,10|           o lalce, z początku nie chciała jej pokazać, prosiła, ażeby
16 II,10|    adwokat, że baronowa może by i chciała cofnąć skargę, tylko już
17 II,12|    słuchała tego z uśmiechem. Nie chciała rozpraszać ojcowskich złudzeń,
18 II,12| zasłaniając się wachlarzem, jakby chciała ukryć mimowolne ziewnięcie...~-
19 II,12|        kochać Wokulskiego, choćby chciała. Już serce jej wyschło;
20 II,14|         złożył jej głęboki ukłon, chciała odkłonić się, ale znowu
21 II,17|   ludzkiej właśnie z mojej piersi chciała zrobić parawan dla siebie
22 II,17|         jest moją ofiarą, trzecia chciała zostać moją ofiarą, a jeszcze
23 II,19|        pierwszej czystości.~- Nie chciała przyjść góra do Mahometów,
24 II,19|         nocach nie sypia, a nawet chciała, ażebym sam do Warszawy