Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |   łagodnym, a targowała się jak stu skąpców. To było za drogie,
 2  I,10|    kawałek, ale bardzo ładny, i stu pięćdziesięciu ludzi huknęło: "
 3  I,12|     porządek. panie Ksawery, do stu par diabłów!... Czy i w
 4  I,12|      zawołał:~- Wojciech!... do stu tysięcy diabłów... Zaraz
 5  I,12|      kobiety?... Czy nie znajdę stu innych?... Alboż pani Meliton
 6  I,16|     wziąć za ten dom?~- Sto, do stu dziesięciu tysięcy rubli...
 7  I,18|      ażeby podnieść drobną sumę stu kilkudziesięciu tysięcy
 8  I,18|         pan Łęcki - żądam tylko stu dziesięciu... I zdaje mi
 9  I,19|              Sto dwadzieścia do stu osiemdziesięciu rubli rocznie. ~-
10 II,1 |    prawda... W banku mamy około stu dwudziestu tysięcy rubli,
11 II,3 |    Bagatela! - mruknął. - Około stu wiorst kwadratowych powierzchni,
12 II,4 |      wie, czy jutro nie dasz mi stu tysięcy... Duży masz majątek? ~-
13 II,6 | zawracać głowy. W takiej chwili stu innych na pańskim miejscu
14 II,8 |      dochód mógłby uszczęśliwić stu kiĺkudziesięciu takich jak
15 II,10|       bo przez nic innego, żąda stu tysięcy. On mnie chce zrujnować,
16 II,10|       baronowej kamienicy niżej stu dwudziestu tysięcy rubli.~
17 II,12|         pięć kobiet przypada na stu mężczyzn, więc czym się
18 II,13|        rubli na druk broszury o stu stronicach i... pies nie
19 II,14|        się? Potrzebuję na gwałt stu tysięcy rubli w ciągu roku...~
20 II,17|        nie zostawił u mnie tych stu dwudziestu tysięcy rubli...
21 II,17|         ja zamiast sześciu kroć stu tysięcy rubli majątku, jak
22 II,19|  Testator zapisał: ogromną sumę stu czterdziestu tysięcy rubli
23 II,19|         Węgrowicz - dosięgnąłby stu lat... A tak...~Szlangbaum