Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          się rzadziej, wydobywał spod łóżka gitarę i grał na niej
 2  I,4 |         wiosenny humor. Wydobywa spod łóżka gitarę, dostraja ją
 3  I,4 |          spadają, potem wydobywa spod łóżka trumienkowate pudło,
 4  I,6 |       obu rękami zasłoniła oczy. Spod kaskady tkanin spływających
 5  I,7 |          to... to..."~Tu urwał i spod oka spojrzał w stronę panny
 6  I,8 |      Mraczewski przypatrując się spod oka Wokulskiemu. - Jest
 7  I,11|       Książę przypatrywał mu się spod rzęs, a widząc, że Wokulski
 8  I,11|           patrząc na Wokulskiego spod oka - choćby powtórzył księciu
 9  I,12|          za rękę i obserwował go spod oka.~- A tak... spółka!... -
10  I,13|     wyrwać swego błędnego wzroku spod wpływu Wokulskiego. Zdawało
11 II,1 | odpowiedział nic, tylko spojrzał spod oka. ~Zaczęto dzwonić i
12 II,3 |          od stołu. Garson patrzy spod oka, dwaj goście, bawiący
13 II,4 |         do klapy bezpieczeństwa, spod której od czasu do czasu
14 II,4 |   rozpiął kamizelkę i wydobywszy spod koszuli złoty medalion otworzył
15 II,5 |      więc baron ma wyłamywać się spod prawa przywiązania, które
16 II,8 |          Starski. ~Pani Wąsowska spod spuszczonych brwi przypatrywała
17 II,9 |       palcach rąbek chusteczki i spod swoich cudownych rzęs usiłowała
18 II,10|            Sędzia patrzył na nią spod oka ; nagle rzekł :~- Teraz
19 II,17|          Kręcił się na krześle i spod oka rzucał spojrzenia na
20 II,17|        kiedyś zapłacą!... Szelmy spod ciemnej gwiazdy, ale muszę
21 II,17|          Szuman patrzył na niego spod oka.~- Stary romantyku!...
22 II,19|         usposobieniu, że wydobył spod łóżka gitarę, naciągnął
23 II,19|        zobaczył wydobywającą się spod kontuaru ludzką figurę.~"