Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |       duża blaszana miednica i mała szafa ciemnowiśniowej barwy
 2  I,4 |  niepokój, jakąś nieskończenie małą obawę.~Ten stan chroniczny,
 3  I,8 |       nic, tylko tę kroplę tak małą, że jej niepodobna dojrzeć,
 4  I,8 |      niedostatku Wysockiego.~" Mała rzecz!..."~" Przenieść jego
 5  I,9 |     ubrana bardzo starannie, z małą dziewczynką.~Wokulski przypatrzył
 6  I,10|        z Bułgarii. Chuda baba, mała, trajkocze jak młyn, a czujesz,
 7  I,10|    widuję jej z mężem, tylko z małą córeczką Helunią, miluchną
 8  I,11|       panie... wąsik, panie... mała hiszpanka, panie. Wcale,
 9  I,12|        możesz Pan sprawić Beli małą przyjemność. Baron Krzeszowski
10  I,12|        wyszła piękna kobieta z małą dziewczynką:~- Teraz, proszę
11  I,12| zwierzę na cienkich nóżkach, z małą główką i oczyma, z których
12  I,13|       tłumów wydała mu się tak małą i mizerną, że zdesperowany
13  I,13|       odpowiedział Wokulski.~- Mała rzecz... bardzo proszę...
14  I,18|    Stary subiekt wydobył nawet małą lornetkę i zaczął przypatrywać
15 II,2 |     Skrzypnęły drzwi i wbiegła mała dziewczynka z drutami w
16 II,2 |       ucałowała w oba policzki małą Helenkę i wyszła, oczywiście
17 II,2 |        mnie spojrzenia - nawet mała Helenka. ~- Znajomość nasza -
18 II,3 |     Ale mam właśnie przy sobie małą ruletę... Możemy spróbować... ~-
19 II,3 |        nim czy obok niego, tak mała, że jej nie dojrzy ludzkie
20 II,3 |        nie ta kropla żalu, tak mała, a tak gorzka! ~Czasami
21 II,5 |  gwiazdami jak śnieżycą, gdzie Mała Niedźwiedzica krąży prawie
22 II,9 |  witała mnie otwartymi rękoma, mała Helunia wskakiwała mi na
23 II,9 |   kupić tę ruderę po Łęckich z małą dla ciebie stratą.~Gdyby