Tom, Rozdzial
1 I,9 | podeszła młoda, uróżowana dziewczyna. Położyła srebrną czterdziestówkę,
2 I,9 | ziemi wciąż klęczała młoda dziewczyna w aksamitnym kaftaniku i
3 I,9 | kruchcie spostrzegł, że dziewczyna rozdaje jałmużnę dziadom.
4 I,9 | pokoju Rzeckiego, a za nim dziewczyna. Pan Ignacy był u siebie
5 I,9 | pokój.~- Dwu? - szepnęła dziewczyna wyjmując szpilkę z kapelusza.~-
6 I,9 | wiedzieć, z jakiego powodu?~Dziewczyna zdziwiła się i wzruszając
7 I,9 | widzi pan... - zaczęła dziewczyna i opowiedziała tak cyniczną
8 I,9 | na groby - mówiła dalej dziewczyna - myślałam, że się trochę
9 I,9 | się podoba. Możesz iść.~Dziewczyna roześmiała się.~- To stara
10 I,10| wywdzięczysz...~Albo ta dziewczyna, która pisała do niego od
11 I,17| to a taka Maria, niegdyś dziewczyna złego prowadzenia, obecnie
12 I,17| nadzwyczajne zmiany w niej. Dziewczyna była czarno ubrana, miała
13 I,17| cofnął do swego gabinetu. ~Dziewczyna chwilę jeszcze postała na
14 II,1 | czy tusza Jana Mincla? Bo dziewczyna miała ze dwadzieścia norymberskich
15 II,1 | Kasią!... - przerwał. - Dziewczyna dobra z kościami, nieraz
16 II,1 | duże, ale cóż to za dobra dziewczyna!... Gdyby tak trochę więcej
17 II,2 | A kto to? - spytała dziewczyna. ~- Ja, rządca. ~- Czego
18 II,2 | Marysia!... ~Wbiegła dziewczyna w białym, jak wyżej, czepeczku,
19 II,5 | mikroskop.~A jeżeli młoda dziewczyna może pokochać takiego dziada,
20 II,6 | Tak, to jest dziwna dziewczyna - mówiła prezesowa - i powiem
21 II,6 | krzakach - odpowiedziała młoda dziewczyna z koszykiem w ręku. ~- Ach,
22 II,6 | prezesowa z Ochockim, za nimi dziewczyna z koszykiem, potem wdówka
23 II,17| Niech się już biedna dziewczyna nie dręczy... Pan się do
|