Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |       przyszło mi na myśl, że tak daleko jestem od domu, że dziś
 2  I,10|           resztą pognali husarzy. Daleko przed nami stali nasi pojedynczo
 3  I,13|      tylko stare grzechy, zresztą daleko lepiej spełniane przez innych.
 4  I,15|      jednej wizyty jeszcze bardzo daleko do dłuższej znajomości.
 5  I,16|         ona nie ma dosyć uczucia. Daleko lepiej nadawałby się do
 6  I,17|    projektu do wykonania ogromnie daleko - odparł nieco zirytowany
 7  I,17|          chodzić po nich szybko i daleko. ~- W takim razie poproś
 8 II,2 |      Przecież baron na wsi... tak daleko od Warszawy... - odparł
 9 II,3 |           Na prawo, gdzieś bardzo daleko, widać plac, na lewo - pod
10 II,3 |          widać, tylko gdzieś het, daleko, ulica podnosi się ku niebu,
11 II,3 |   ciągnęły się skwery i pałace, a daleko, na wzgórzu, wznosiła się
12 II,4 |              Dlatego, że mieszkam daleko stąd, a nie mam na fiakra. ~
13 II,4 |           pojechał według adresu, daleko za wały miasta, w okolicę
14 II,6 |       modrzewi, lip, poza którymi daleko było widać lesiste wzgórza.
15 II,6 | błękitnego lasu, który było widać daleko na wschodzie. Aleja skończyła
16 II,8 |   sympatii pani... Do tego bardzo daleko... Ale wiem przynajmniej,
17 II,11|       prawie każdy wieczór. Jakże daleko te czasy! Dziś on był posępny,
18 II,13|        Nieszczęśliwa miłość budzi daleko więcej interesu - szepnęła
19 II,15|           nie wiadomo jak jeszcze daleko... może z pięć, może z dziesięć
20 II,15|        gdybym mógł nie myśleć..."~Daleko na wschodzie zamajaczył
21 II,17|          i po prostu bał się zbyt daleko odchodzić od mieszkania.
22 II,17|          I słusznie, bo jesteście daleko mniej warci od kobiet.~-
23 II,17|         lepiej... Wielkie damy są daleko smaczniejsze od pokojówek.