Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |         że to skończony bankrut i bodaj że w tym roku zlicytują
 2  I,4 |           A ja tego dnia dałbym - bodaj - dziesięć tysięcy rubli,
 3  I,4 | rozsyłałem moich ajentów, dopókim bodaj dźwigał i wyładowywał zepsute
 4  I,5 |     okrętem na bezludnej wyspie i bodaj czy nie kosztował ludzkiego
 5  I,6 |    dopiero zaczniemy triumfować i bodaj czy nie tego boi się moja
 6  I,10|    opanowała melancholia.~Było to bodaj czy nie ostatnie nasze zwycięstwo.
 7  I,11|         się ofiarami, tylko siłą, bodaj pięści..."- przypomniał
 8  I,11|      mojej ciotce, która ile razy bodaj wpina mi jakąś szpilkę w
 9  I,13|          rubli nad umowę... Niech bodaj klacz padnie...~- Och!... -
10  I,17|          panną Izabelą podźwignąć bodaj kilka osób. ~"Drugim będzie
11 II,1 |         cywilizacja!... Chciałbym bodaj natychmiast zginąć, ale
12 II,1 |         jego to obchodziło, skoro bodaj za pomocą balonu chciał "
13 II,6 |      także grosz po nieboszczyku, bodaj czy nie tyle, co prezesowa!) .
14 II,8 |         tym kamieniu można wyciąć bodaj calowe litery... Oj, zapomniałem
15 II,9 |              Złożą się we trzech, bodaj w dziesięciu, i zaparszywią
16 II,10|      niejakie obowiązki...~- Mnie bodaj czy kto pomaga, a wielu
17 II,11|        rąk tej panny Łęckiej i... bodaj przed świętym Janem wesele...~-
18 II,16|           polach bitew znalazłbym bodaj kości kamratów... Ej, Katz,
19 II,16|       właściwego sobie żywiołu...~Bodaj czy ja nie stałem się taką
20 II,19|            Tej... tej!... I nawet bodaj czy nie przez nią...~- W
21 II,19|           wlezie w jakąś robotę i bodaj czy nie zacznie naprawdę
22 II,19|  wdzięczna rodzina. Posiedzę tam, bodaj czy nie do końca października.~-
23 II,19|        Wyniosę się stąd - mówił - bodaj od Nowego Roku... Żebym