Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |          tego...~- Czy i tego chce, ażebyś mu co rano podkładała kilka
 2  I,6 |         szła za mąż. Ale chodzi mi, ażebyś koniecznie kwestowała tylko
 3  I,9 |       Wokulski, za pamięć i proszę, ażebyś przyszedł do mnie na święcone.
 4  I,13|            to zbliżyli się do pana, ażebyś odgrzewał dawne potrawy,
 5  I,13|    odgrzewał dawne potrawy, tylko - ażebyś wskazał nam nowe drogi.~-
 6  I,16|    dwadzieścia procent, proszę cię, ażebyś nie dawał mi ich do ręki,
 7  I,17|         hrabia. - Nie sądzę jednak, ażebyś pan w podobnej sytuacji
 8  I,17|      Goldcygier... Powiedziałem ci, ażebyś z tym łotrem nie wdawał
 9  I,19|             Żydach, a on prosi cię, ażebyś napisała list do Wokulskiego.... ~-
10  I,19|         Tobą, droga Pani, i błagam, ażebyś mi przebaczyła. Bo czy nie
11  I,19|           chcę darmo... Proszę cię, ażebyś jak najskrupulatniej odtrącał
12 II,1 | nieboszczyka, jeżeli poproszę pana, ażebyś... ~- Słucham panią.~- Ażebyś
13 II,1 |       ażebyś... ~- Słucham panią.~- Ażebyś dał mu mieszkanie u siebie,
14 II,4 |             Dlatego namawiałem cię, ażebyś mnie pracował - odparł Geist.-
15 II,4 |             wrócę, proszę cię więc, ażebyś jak najśpieszniej..."~Nagle
16 II,5 |             nie u mnie. Chcę tylko, ażebyś odpoczął po swych ciężkich
17 II,8 |             szaleństwo, chciałabym, ażebyś był szczęśliwy, i dlatego
18 II,11|          zbyt poważnym człowiekiem, ażebyś nie miał powiedzieć, skąd
19 II,13|        Nigdy nie myślałem - rzekł - ażebyś pan zajmował się podobnymi
20 II,17|          wcześnie... Choć już pora, ażebyś zaczął ukazywać się między
21 II,17|       później u nóg pani błagałbym, ażebyś przyjęła mnie za swego niewolnika...~
22 II,17|           że nawet nie proszę pana, ażebyś mnie odwiózł do domu...
23 II,19|           to mówić, ale panu mówię, ażebyś wiedział, o jaką to kobietę